________________
: १० : जीव अजीव
दुहा १. केइ भेषधास्यां रा घट मझे, जीव अजीव री खबर न कांय।
ते पिण गोला फेंके गाला तणा, ते पिण सुध न दीसें कांय ।।
. २. नव पदार्थ रो त्यारे निरणों नहीं, छ दरबांरो निरणों नांय।
न्याय निरणा विनां बक बोकरे, तिरणो सोच नहीं मन माय।।
३. जीव अजीव दोनूँ जिण कह्या, तीजी वस्त न कांय। .
जे जे वस्त छे लोक में, ते दोयां में सर्व समाय ।।
४. नव ही पदार्थ जिण कह्या, यांने दोयां में घाले नाय। . त्यांरे अंधकार घट में घणों, ते तो भूल गया भर्म मांय ।।
५. ऊंधी २ करें जें परूपणा, हे भोला ने खबर न कांय।
तिण सं नव पदार्थ रो निरणों कहूं, ते सुणजो चित्त ल्याय ।।
ढाल
(मघ कुंवर हाथी रा भवमा) १. जीव ते चेतन अजीव अचेतन, यांनें बादर पणे तो ओलखणा सोरा। त्यांरा भेदन भेद जूआजूआ करतां, जब तो ओलखणा छे अति ही दोरा ।।
जीव अजीव सूधा न सरधे मिथ्याती।।