________________
आगम
(०१)
प्रत
वृत्यंक [२२६
गाथा
१-१६]
दीप
अनुक्रम [ २८८
३०३]
श्री आचा रंग सूत्रचूर्णिः
॥३१४॥
“आचार” - अंगसूत्र-१ (निर्युक्तिः+चूर्णि:)
श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [९], उद्देशक [२], निर्युक्ति: [ २८४...], [वृत्ति अनुसार सूत्रांक २२६ / गाथा: १ - १६]
अरुहतो, उवसग्गा दिव्वादि भयंकरा मीमा संगमादिपउत्ता, ण एवं तेसिं रूवमिति अणेगरूवा, एकेका चउन्विहा, अहवा अणुलोमा पडिलोमा य, किंच-उवसग्गाहिगारे एवं तिरिक्ख जोणियमणुस्स उवसग्गदरिसणत्थं वृच्चति-संसप्पा य जे पाणा संसप्पंतीति संसप्पा-अहिनउलसाणमञ्जारपिपीलियादि खायंति के भूमिगता केई कायगता अहवा पक्खिणो उचरंति पक्खा तेसिं संतीति पक्खिणो, ते तु दंसमसगमक्खियादि, तेवि एगतावि उवचरिंसु, एगता दिवसउ रतिं वा, सोणीयादीहिं भिमाणोवि ण अवज्झाणं गतवान्, मिसतरं ज्झाणागतचेता आसी, अद्द मणुस्सगा अदु कुयरा उवचरिंसु अदु इति अणं| तरे, कुत्थियं चरतीति कुत्थियचारी, तंजा-चोरा पारदारिया य, गामं रक्खतीति गामरक्खगा, हिंडिता चोरगाहा ते सचिकृतहत्थगता तं उवचरति, चोरपारदारिया पृरिसत्ति अभिदवंति आहणंति, तंपि खयं लहं चेव पउणति, गूढपहारोवि गिगिट्ठे बंधति, उवसग्गाहिगार एव तेण बुच्चति अदु गामिता उवसग्गा इत्थी एगइया पुरिसा य, गामा जाता गामिता, गामो नाम खल| जणो, मणोवाका थिए तिविहेवि उवसग्गे, पतिमण्सा अंतो, तस्स तं रूवं दट्ठे जहा जातं, पदोमारुदद्दणणेण जणो भयं करेति, अप्पसत्था णं वायाए अक्कोसंति, कारणं तालंति, इच्चेते तिविहेवि गामिते उवसग्गे सहितातिया, अडवा गामधम्मसमुत्थागामिता, ता तु इत्थी एमतरा रिसा य, इत्थीओ तं रूपमंतं रतिं आगंतुं उवसम्मति णपुंसगा य, कम्मोदया अभिद्रवंति, मणसावि भगवंतो पण पकुशवंति, अहवा एस अम्हंतणियाओ इत्थंीओ पत्थमाणो अहं अम्मासे वा समुदागतोसि पुरिया तं चाहति मिच्छुभंति पिट्टेति वा, ते एते सव्वैहिंदि उवसरमा तिविहा, तंजा-दहलोइया परलोइया उभयलोइया य, ते य सब्बे सहियच्या, अतो मणिअति- इहलोइयाई परलोइयाई (७३) तत्थ इहलोइयाई माणुसग्गा, पारलोइया सेसा अहवा इदलोइया इलोग दुक्ख
|
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र -[०१], अंग सूत्र [०१] "आचार" जिनदासगणि विहिता चूर्णि:
[318]
मनुष्याधुपसर्गादि
॥३१४॥