________________
आगम
(०१)
प्रत
वृत्यंक
[२२६
गाथा
१-२३]
दीप
अनुक्रम
[२६५२८७]
श्री आचा गंगसूत्रचूर्णि:
॥२०३॥
“आचार” - अंगसूत्र - १ (निर्युक्ति: + चूर्णि :)
श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [९], उद्देशक [१], निर्युक्ति: [ २७५-२८४], [वृत्ति अनुसार सूत्रांक २२६ / गाथा: १-२३]
साई, दुतितिक्खाणि तितिक्खं सहणं दुक्खं तितिक्खिज्जंति दुतितिक्खाई, अतिच मुणी परकममाणे अतिरतिक्रमणादिषु अतीव एत्य अतिअच्चा, अगणेंतो, तेण च मणे सति तेण चिंतेति, गुणी भणितो, धम्मे तद्देव परकममाणो, परीषदा विषयं वा परकममानो, भणिता पडीलोमा । इदाणिं अणुलोमा, आघातणहगीताई आघातं अक्खाणगं, अग्घातितंति वा अतिक्खियंति वा एगट्ठा, लोइयं भारहादि, कुप्पावयणियाणि वा आघाइअंति, कहं ?, पवो लासगो मक्खो बुच्चति, ण णश्चंते, तं पुण इत्थी पुरिसो चाणचति, गति ( गीत ) मेव तंतीवंसादि आयोजं, जुद्धं विविहं, संजहा-डंडजुद्वाणि मुट्ठिजुद्वाति, डंडेहिं जुद्धं मल्लाणं जुद्धाणि वा रामियाई एयाई पाएण तेण ताई वारेति एव, गढिते विधूत (मिहुकहासु) समयमि (५१) गढितं यदुक्तं भवति-बद्धं विसयंमि, तहा विद्धं अनेहिं वा, से तंति चोएन्तो अच्छति, भगवं च हिंडमाणो आगतो, सो तं आगतं पेच्छेता भणइ-भगवं देवज्जगा ! इमं वा सुजेहि, अमुर्ग कलं वा पेच्छाहि, तत्थवि मोणेणं चैव गच्छति, णातिवतति अंजू, अतियश्च मुणी परकममाणो, एवं कदगस्सवि, मिहोक हासमयोति जे केवि इत्थिकदाति कहति, भक्तकहा देवकहा रायकहा, दोनि जगा वह वा, तहिं गच्छति, जातिवचति अंजूं, अहवा रीयंतं अच्छंतं वा पुच्छह-तुम्भं किंजाइत्थिया सुंदरी १, किं बंभणी खत्तियाणी वतिस्सी सुद्दी व १, एवमादी मिडुकहा, समतो गच्छति, णातिवत्तए पोहइरिसे, अरने अदुढे अणुलोमपडिलोमेसु, विसोगे विगतहरिसे, अदक्खिति दद, एयाणि से उरालाणि एयाणित्ति जहा उद्दिट्ठाई, अणुलोमाणि य उवसग्गाई, उदाराणि उरालियाणि यदुक्तं भवति-उकिडलोमाई, पडिलो माई तेण असुभपगारेण, उरालं गच्छतीति अतिकमति, णायपुत्ते असरणाए अमरणं अर्चितणं अणाडायमापंति एगट्ठा, अहना सरणं गि, णस्स तं सरणं विजतीति असरणगो, ण य सरणंति अतिकंताणि पृथ्वरयाणीति, किं एत्थवि
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र -[०१], अंग सूत्र -[०१] "आचार" जिनदासगणि विहिता चूर्णि :
[307]
पराक्रमादि
॥२०३॥