________________
आगम
(०१)
प्रत
वृत्यंक
[१७२
१८०]
दीप
अनुक्रम [१८६
१९३]
श्रीआचा रांग सूत्रचूणिः
३ उद्देशः
|| २०९ ।।
“आचार” - अंगसूत्र-१ (निर्युक्ति:+चूर्णि:)
-
श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [६] उद्देशक [१], निर्युक्तिः [२५० - २५२], [वृत्ति अनुसार सूत्रांक १७२-१८० ]
'या गतिः केशदग्धानां ० ' ततो वृच्चति-विसयतिसियाणं अयागगाणं एतं आलंबणं जाणओ पुण 'किह णाम से तत्थ रमति' किहमिति परिपण्डे, कहं णाम सो णिविणकामभोगी पव्वइओ व संतो पुण गिहवासे रमति घिर्ति वा करेति ?, “पुत्रदारकुटुंबे, सक्ता मोदेति जन्तवः । सरःपङ्कार्णवे मग्रा, जीर्णा वनगजा इव ॥ १ ॥ एवमादि, एवं से जं भणितं एवं धुणाविहाणं, एवं | नाणं नाम अवितहं उबलंभो, अणुगतं अणुकूलं आयरियममीवेऽणुत्र साहिऽणुनासिजासित्ति वेमि। षष्टस्याध्ययनस्य प्रथमोदेशकः समाप्तः ।
उसाभिसंबंधी स एव धुगणाहिगारो अणुयनति, तत्थ पढमे जियगा विधुया, वितिते कम्मविहणणं भण्णति, ताणि दुक्खं धुणिअंति, तदत्थमेव नियगा विणिजंति, सुत्तस्म-किं णाम सया सरणं समेति अपरे चरादोसे जाणतो परसंतो, इमं च अन्नं जाणति परसति, तंजहा आउरं लोगमादाय, किंच एतं जं भणितं एतं गियगविहणणं, एतेण य संमं अणुवा सिजसि, इमं च अण्णं, तंजहा- आउरं लोगं, अच्चत्थं तरतीति श्रतुरो, मातापितिमादि सयणलोगं, केण आउर १, ओहेण आउरं तब्धियोगे, तेहिं तेहिं कजेहिं परिहायमाणेहिं आतुरं तमादाय तं पप्प, जहिच्छाया संबोहणत्थेवि, अहवा तमादाय तं घेतुं बुद्धीए आतुरं लोगं गाणेण आदाय, जहित्ता पुवमायतणं आयतणद्वाणं-आमयो “गिहाणि धनधान्यं च कपाया विषयास्तथा । कत्थो वाऽसंयमो होते, सर्वमायतनं नृणां || १ ||"" हिचा उवसमं इह पञ्चाहि वा' आदिअक्खरलोवा अहिचा, इहति अस्मिन् प्रवचने, इहेति मणुस्सलोए, इह वा इदं अज्झयणे, उवसमणं उवसमो-संजमो, जो वा जत्थ पिई करेंति से तस्स उचसमति, 'वसित्ता बंभचेरंसि' तं संजमो सत्तरसत्रिहो, बसित्तु वा पालितु वा एगट्ठा, तं च बंभचेरं वितितं से णामं चारित्रं, अहवा संजमो दद्दा भवति - से वसुमं
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र - [०१], अंग सूत्र- [०१] "आचार" जिनदासगणि विहिता चूर्णिः षष्ठं-अध्ययने द्वितीय उद्देशक: 'कर्मविधुनन' आरब्धः,
[213]
आतुर लोकादि
॥ २०९॥