________________
જ માને છે. પરન્તુ દેવવાચક અને દેવર્ધિગણિના ગચ્છ જુદા જુદા હતા આ ગ્રંથ પર જીનદાસગણિની ચૂર્ણા, ભદ્રબાહુની અને મલયગિરિની ટીકાઓ ઉપલબ્ધ છે.
આ ઉપરાંત આ સૂત્રમાં સ્થવિરાવલિમાં ભદ્રબાહુ, સ્થૂલભદ્ર, મહાગિરી, આર્યશ્યામ, આર્યસમુદ્ર આર્યમંગુ, આર્યનાગહરિત, સ્કંદિલાચાર્ય નાગાર્જુન, ભૂતદિન્ન વિગેરેનો ઉલ્લેખ મળે છે.
આ ઉપરાંત કાલિક શ્રુત અને ઉત્કાલિક શ્રુત ને ભેદભેદ બતાવ્યા છે. (૨) અનુયોગદાર
આ ગ્રંથ આર્યરક્ષિત સૂરિકૃત માનવામાં આવે છે ભાષા અને વિષય જોતા આ ગ્રંથ અર્વાચીન લાગે છે. આના પર જીનદાસગણિમહત્તરની ચૂર્ણ, હરિભદ્ર અભયદેવના શિષ્ય માલધારી હેમચંદ્રની ટીકાઓ મળે છે. આની શૈલી પ્રશ્નોત્તરી છે. આમાં પ્રમાણ-પલ્યોપમ, સાગરોપમ, સંખ્યાત, અસંખ્યાત અને અનંતના પકારો નયનું સ્વરુપ બતાવ્યું છે. નામના દસ પ્રકાર, કાવ્યરસના પ્રકાર, મિથ્યાશાસ્ત્ર સ્વરોના નામ સ્થાન, તેના લક્ષણ, ગ્રામ, મૂછના વિગેરેનું વર્ણન મળે છે. આગમલોપ, પ્રકૃતિ અને વિકારનું પ્રતિપાદન કરતા વ્યાકરણ સંબંધી ઉદાહરણો છે. આ ઉપરાંત આમાં આવશ્યક શ્રુતસ્કંધના નિક્ષેપો, ઉપક્રમાધિકાર, અનુપૂર્વ પ્રમાણદાર અધિકાર, નિક્ષેપ અધિકાર અનુગમ અધિકાર અને નયનો અધિકાર છે. આમાં મહાભારત, રામાયણ કૌટિલ્ય, ઘોટકમુખ વિ. નો ઉલ્લેખ મળે છે.
