________________
અર્થ – જે દિવસ અને રાતના ખાતો જ રહે છે તે શીંગડા અને
પુંછડા વિનાનો સ્પષ્ટ પશુ જ છે. ६२१. करोति विरतिं धन्यो यः सदा निशि भोजनात् ।
सोऽर्द्ध पुरुषायुषस्य स्यादवश्यमुपोषितः ।। (योगशास्त्र) અર્થ - જે ધન્ય પુરુષ હંમેશ માટે રાત્રીભોજનનો ત્યાગ કરે
છે તે પુરુષનું અર્ધ આયુષ્ય અવશ્ય ઉપવાસમાં જાય છે. ६२२. आत्माज्ञान भवं दुःखमात्मज्ञानेन हन्यति ।
तपसाऽप्यात्मविज्ञानहीनैश्छेतुं न शक्यते ।। (योगशास्त्र) અર્થ – આત્માના અજ્ઞાનમાંથી ઉત્પન્ન થયેલું દુઃખ આત્મજ્ઞાનથી નાશ પામે છે. આત્મજ્ઞાનથી રહિત એવા જીવો તપથી પણ તે દુઃખનો નાશ કરવાને શક્તિમાન થઇ શકતા નથી. (જેની ઉત્પત્તિ જેના કારણે હોય, તે કારણનો નાશ ર્યા સિવાય તે વસ્તુનો નાશ થતો નથી.)
જનકનો નાશ કરવાથી આપોઆપ જન્યનો નાશ થાય છે. ६२३. अयमात्मैव संसारः कषायेन्द्रिय निर्जितः ।
तमेव तद्विजेतारं, मोक्षभाहुमेनीषिणः ॥ (योगशास्त्र) અર્થ – કષાય અને ઇન્દ્રિયોથી જિતાયેલો આ આત્મા જ સંસાર છે અને કષાય અને ઇન્દ્રિયોને જીતી લેનારો આત્મા મોક્ષ છે,
એ પ્રમાણે તીર્થકરોએ કહ્યું છે. ६२४. जहा कुक्कुड पोअस्स, निच्चं कुललओ भयं । एवं खु बभचारिस्स, इत्थी विग्गहओ भयं ।।
(તવૈવા. ૮. .) AC 0195 –
