________________
५८४. संसारविरक्तस्यैव आज्ञाभङगे महद् भयं भवति । અર્થ – સંસારથી જેનું ચિત્ત વિરક્ત થયુ છે તેને જ જિનાજ્ઞાભંગમાં મહાન ભવ ભય ઉત્પન્ન થાય છે.
५८५. विराधित संयमानां भवनपत्याद्युत्पादस्योक्तत्वात् । ( गु. त. वि . ) અર્થ – જેઓએ સંયમ લઇને સંયમની વિરાધના કરી છે એવા આત્માઓ ભવનપતિ, વ્યંતર, જ્યોતિષી વગેરેમાં ઉત્પન્ન થાય છે. ५८६. असंख्येयानि संयमस्थानानि कषाय निमित्तानि भवन्ति । ( गु. त. वि . ) અર્થ – કષાયના નિમિત્તે (જ) અસંખ્યેય સંયમ સ્થાનો થાય છે. (હોય છે) તેમાં કારણ કષાયોની તરતમતા છે. અકષાયીને એક જ સંયમસ્થાન હોય.
५८७. संसारुद्वारकरो, जो भव्वजणाणं सुद्ध वयणेणं । णिस्संकिय गुरूभावो, सो पुज्जो तिहुअणस्स वि ॥ ( १५८ श्लोक गु. त. वि . )
અર્થ – શુદ્ધ જિનવચન વડે કરીને જે ભવ્ય જીવોનો ભવસાગરથી ઉદ્ધાર કરનારો છે ત્યાં (તેવા ગુરુમાં) નિઃશંક ગુરુપણું હોય અને તે ત્રિભુવનને પણ પૂજ્ય છે.
५८८. गुणरहितमप्यात्मानं यो गुणवन्तं ख्यापयति,
तस्मादपरः प्रच्छन्न पापोऽस्ति ।
न
(हारिभद्रिय-ध्यानशतक) अर्थ - गुशरहित सेवा पए। पोताना आत्माने (भतने)
(૩૦૮)
