________________
અર્થ – વ્યાજે મૂકેલું ધન બેગણું થાય, વ્યાપારમાં રોકેલું ધન ચાર ગણું થાય, ક્ષેત્રમાં વાવેલું ધન સોગણું થાય, પાત્રમાં પડેલું ધન (વસ્તુ) અનંતગણું થાય. (જેમ સુવર્ણગિરિને સ્પર્શેલું તૃણ સુવર્ણમય બની જાય છે તેમ પાત્રમાં પડેલું ધન પણ અક્ષય બની જાય છે. (પાત્રની વડાઇ છે. ક્યવાશેઠને બન્યું તેમ.) ४३१. र्निद्यो न कोऽपि लोके पापिष्ठेष्वपि भवस्थितिश्चिन्त्या । અર્થ – લોકમાં કોઈપણ નિંદા કરવા લાયક નથી. પાપીમાં પાપી જીવોની પણ ભવસ્થિતિ ચિંતવવી.
४३२. सभ्यग्दृष्टि जीवनी भावना :
पडिकूला हवउ सुरा, मायापियरो परम्मुहा हुंतुं । पीडंतु शरीरं बाहिणो वि. र्खिसंतु सयणा य ।। निवडंतु आवयाओ, गच्छउ लच्छी वि केवलं इक्का । मा जाउ जिणेभत्ती, तदुत्त तत्तेसु तित्तीय ॥
=
અર્થ – ભલે દેવો પ્રતિકૂળ થઇ જાઓ, માતાપિતા (મારાથી) પરાઙમુખ બની જાઓ, વ્યાધિઓ મારા શરીરને ઘેરી વળો, સ્વજનો (મને) તિરસ્કારો, આપત્તિઓ આવો, લક્ષ્મી પણ ભલે ચાલી જાવ, પરંતુ મારી જિન ઉ૫૨ની ભક્તિ એક ન જાઓ અને જિનોક્ત તત્ત્વની શ્રદ્ધા એક ન જાઓ.
४३३. सूक्ष्म बुद्धया सदा ज्ञेयो, धर्मों धर्मार्थिभिर्नरैः । अन्यथा धर्मबुद्धयैव तद्विधातः प्रसज्यते ।
અર્થ – ધર્મના અર્થી પુરુષોએ સૂક્ષ્મબુદ્ધિથી ધર્મ જાણવો જોઇએ. નહિતર ધર્મબુદ્ધિથીજ તેના નાશનો પ્રસંગ આવે છે.
૨૭૩
