________________
२३५. न हि मिथ्यात्वोदयमन्तरेण मिथ्याद्रष्टिमार्गाभिमतधार्मिकानुष्ठानेषु अनुमोदना सम्भवति ।
અર્થ – મિથ્યાત્વના ઉદય વગર મિથ્યાષ્ટિના માર્ગને અભિમત (માન્ય) ધાર્મિક અનુષ્ઠાનોની અનુમોદના સંભવતી નથી. २३६. चक्रवर्त्यादीनां राज्यादिसम्पत् पुण्यप्रकृतिलभ्याऽपि हेयैव । અર્થ – ચક્રવર્તી આદિની રાજ્યાદિ સંપત્તિ પુણ્યપ્રકૃતિથી લભ્ય છે, છતાં તે હેય જ (ત્યાજ્ય) છે.
२३७. पुण्यप्रकृतिलभ्यं च ज्ञानादिकमुपादेयमेव मोक्षकारणत्वात् । અર્થ – પુણ્યપ્રકૃતિથી લભ્ય જ્ઞાનાદિ સાધનો એ ઉપાદેય જ છે, મોક્ષનાં કારણ હોવાથી.
२३८. शुभभावसंयुक्तं जिनोक्तानुष्ठानं मोक्षकारणं । અર્થ – શુભભાવથી યુક્ત જિનોક્ત અનુષ્ઠાન મોક્ષનું સાધન છે. २३९. पापानुबधि पुण्यस्य वस्तुतः पापरूपत्वात् । અર્થ – પાપાનુબંધિ પુણ્ય વસ્તુતઃ પાપરૂપ છે.
२४०. यद्यपि जिनाज्ञारुचिः जैन प्रवचनेऽपि अल्पजनस्यैव भवति कालानुभावात् ।
અર્થ – જો કે જિનાજ્ઞાની રુચિ જૈનપ્રવચનમાં પણ થોડાક જ મનુષ્યોને થાય છે. દુષમકાળના પ્રભાવથી.
२४१. अविधिलब्धस्य श्रुतस्य प्रत्युतापायफलत्वेनालब्ध
कल्पत्वात् ।
અર્થ - અવિધિથી લીધેલું શ્રુતજ્ઞાન ઉલટું અપાયના ફળને પેદા કરનારૂં અને છે, તેથી ન લીધા બરાબર છે. (વિનય અને
૨૨૭
