________________
१०८. धर्मार्थमुद्यतेन सर्वस्याप्रीतिकं न कर्तव्यम् ।
અર્થ – ધર્મ કરવા તત્પર બનેલા માનવીએ કોઇને પણ અપ્રીતિ (દુઃખ) થાય તેવું ન કરવું જોઇએ
(કોઇને પણ ત્રાસ ન આપવામાંજ ધર્મ રહેલો છે.)
१०९. अस्थानाभाषणम् । અર્થ – અસ્થાને બોલવું નહિ.
११०. कुभावजनकं सन्तो भाषन्ते न कदाचन ।
અર્થ - બીજાઓને દુર્ભાવ ઉત્પન્ન થાય એવું કદી સજ્જન પુરુષો બોલતા નથી. (બીજાને સદ્ભાવ ઉત્પન્ન થાય તેવી વાણી સજ્જન માણસની હોવી જોઇએ.)
१११. भगवद् वचनस्य पदे पदे हृदयेऽनुस्मृतिः कार्या । અર્થ – ભગવાનના વચનનું સ્મરણ પગલે પગલે કરવું. ११२. उचितानुष्ठानं हि प्रधानं कर्मक्षयकारणमिति ।
અર્થ – ઉચિત અનુષ્ઠાન એ કર્મનિર્જરાનું મુખ્ય સાધન છે. (દરેક પ્રવૃત્તિમાં ઔચિત્ય તો જોઇએ જ.)
११३. असदभिनिवेश कार्यत्वादनुचितानुष्ठानस्य ।
અર્થ – ખોટા કદાગ્રહનું કાર્ય અનુચિત અનુષ્ઠાન છે. (મનુષ્યને અનુચિત અનુષ્ઠાન કરવામાં પ્રેરક ખોટો કદાગ્રહ છે.)
११४. भावना प्रधानं निर्वाणहेतुः ।
અર્થ – ઉત્તમ ભાવના નિર્વાણનું મુખ્ય કારણ છે.
૨૦૫
(ભાવના ભવનાશિની)
