________________
८६. विकथा प्रवृत्तो हि प्राणी न युक्तायुक्तं विवेचयति,
स्वार्थहानीमपि न लक्षयति । અર્થ – વિકથામાં પ્રવૃત્ત થયેલા પ્રાણી યુક્ત કે અયુક્તનો વિચાર
કરતો નથી. પોતાના સ્વાર્થની હાનિને પણ જોઈ શકતો નથી. ८७. प्रिय वाक्य प्रदानेन सर्वे तुष्यन्ति जन्तवः ।
तत्वात्तदेव वक्तव्यं, कि वचनेऽपि दरिद्रता || અર્થ - પ્રિય વાક્યના દાનથી સર્વે જીવો ખુશ થાય છે. માટે તેવું પ્રિય વચન જ બોલવું જોઇએ. શા માટે વચનમાં દરિદ્રતા રાખવી જોઇએ ? (લાખોનું દાન દેનારા પણ અવસરે પ્રિય વાણીનું
દાન દઇ શકતા નથી.) ८८. श्रावकस्य गुरुसमीप एव सूत्रार्थग्रहणं युक्तं ।
અર્થ – શ્રાવકે ગુરુ પાસેજ સૂત્રાર્થ ભણવાં યુક્ત છે.
(અહીં પંચમહાવ્રતધારી ત્યાગી ગુરુ સમજવા.) ८९. शरीरनिर्वाह कारणेष्वपि वस्तुषु मन्दादरो भवति
भावश्रावकः । અર્થ – શરીર નિર્વાહના આધારભૂત સાધનો જેવા કે ધન ધાન્ય ઘર વગેરે વસ્તુઓમાં ભાવ શ્રાવક મંદ આદરવાળો હોય.
(આસક્તિ ન હોય.) ९०. संविग्नगीतार्था आगम निरपेक्ष नाचरन्ति ।।
અર્થ- સંવિગ્નગીતાર્થ મહાપુરુષો આગમ નિરપેક્ષ (આગમવિરુદ્ધ) પ્રવૃત્તિ કરતા નથી.
(
૭છે
–
