________________
रा गुण गावै, ते पिण बिरला छै। भीखणजी स्वामी 'एकल रा चोढाळयां' में कह्यो छै किण सूं आचार पळे नहीं, पिण समकत राखे । गण छोड़ी एकलो हुवै, पिण ओरां में दोष काढ़े नहीं ।
तथा आगे केइ अविनीत थया, त्यां री भीखणजी स्वामी कांण न राखी । बले नंदूजी बनाजी री प्रकृति अजोग जांणी त्यां नै कागद लिख्यो ते लिखिये छै
आय नंदूजी बनांजी रतूजी सू ऋष भीखन रो कहण वांचजो । उपंच थांरी कूक' घणी सुणी छै । भायां बायां वंदना छोड़ी सुणी छै । थे नै बनांजी मिली सुणी छै । रतु ने न्यारी कर राखो छो, मांहो मां कलेस घणो सुण्यो छै । आहार पांणी रो कजियो घणो सुण्यो छै। आचार आश्री खांमी घणी सुणी छै। दोष लगाया घणा ते सुण्या छै । आगन्यां लोप ने सरधा रा खेत्रा में फिरिया छो, खेरवे चोमासो आगन्यां विनां कीधो छै, थां नै आगन्या लोपणी न थी । हिवै थां कनै धनांजी नै मेल्या छै । आचार गोचार पाळियां आछी लागसी । आपरै छंदे चाल्यां आछी लागसी नहीं । आगै दोष लागा रो प्राछित देणो छै । हिवै च्यारों इ आर्य्यां मिल नै चालजो। सरधा रा क्षेत्रां में रहिजो मती | म्हारे पिण वेगो आवण रा भाव छै । रतू ने थांरो निकाळो काढण रा भाव छै । थे तू रो लोकां में घणो फितूरो कीयो छे । घणां गावां रा भाया वंदना छोडी सुणी छै । मेवाड़ में पिण भायां बायां थांरो घणो फितूरो करै छै । साधां नै ओळंभो देवे छै । यां नै
मां क्यूं राखे छै। यूं कहे छै। बनांजी रतु जी सूं बोले छै ते नंदूजी रा भेद में है छै । खेरवा मांहे थांरा फितूरा रो समाचार मां ताई आयो छै । जाबक साधपणां मांहे अन्याय करै छै, यूं कहे छै । रतु ने दुख देवे इम कहे छै। पिछेवड़ी आहारपाणी रो
जो सुयो । भेषधारी मेवाड़ में ते थांरों फितूर म्हां कने लोका में कीधो । टोळा री घणी हळकाइ लगाइ । साध सत्यां रो मन थां सूं भागो छै । हिवै थे चिंता कीजो मती । अबे ही आलोय पड़िकमी ने सुध होय नै चोखो पालजो । लोकां एक आय मेलण रो ओर कह्यो, पण काइ आय आवती जाणी नहीं । धनांजी नै थां कनै मेल्या छै । थे ना को तो थांरा आचार पालण रा परिणांम दीसे नहीं । बनांजी ने फारने आपणी कीधी जसा । ति सूं धनांजी भेळा राखण रो ना कहीजो मती ने सरधा रा खेत्रा में चोमासो करजो मती। थे घणा क्षेत्रां में टोळा रो फितूरो करायो, तिण सूं सरधा रा खेत्र वरज्या छै । हिवै च्यारों इ आर्यां मांहोमांहि घणो हेत राखजो । 'खाटा-खेटों' कीजो मती । लिखतू ऋष भीखन सं. १८५८ जेठ विद १२ । चोपड़ी रोटी वहिरजो मती, चोपड़ी रोटी री संका पड़ी। नंदूजी रे विहार करवा री सक्त न हुवै तो मांडे चोमासो कीजो | बले अनेरे क्षेत्र चोमासो करो तो मारग मांहे सरधा रा क्षेत्र टाळ नै बिहार करजो। मां सू भेळा हुवां पहली प्राछित लियां पेहली विगै खायजो मती । च्यारूं जणी।
१. अपवाद ।
२. खींचता ।
२६२
तेरापंथ : मर्यादा और व्यवस्था