________________
जीवंतसामिपडिमाए, सासणं विअरिउण भत्तीए ।
पव्वइउण सिद्धो, उदाइणो चरमरायरिसी ॥१२॥ અર્થ : જીવંત (મહાવીર) સ્વામીની પ્રતિમા માટે ભક્તિથી શાસનમાં વિચરીને (ગામ ગરાસ આપીને) છેવટે દીક્ષા ગ્રહણ કરીને ઉદાયી નામનો છેલ્લો રાજર્ષિ મોક્ષગતિને પામ્યો. ૧રા
जिणहरमंडिअवसुहो, दाउ अणुकंपभत्तिदाणाई ।
तित्थप्पभावगरेहिं, संपत्तो संपइराया ॥१३॥ અર્થ : જેણે પૃથ્વીને જિનચૈત્યોથી મંડિત કરી છે એવો સંપ્રતિ રાજા અનુકંપાદાન અને ભક્તિદાન દેવા વડે મહાન શાસન પ્રભાવકની પંક્તિમાં લેખાયો. (પ્રસિદ્ધિને પામ્યો). (૧૩
दाउं सद्धासुद्धे, सुद्धे कुम्मासए महामुणिणो ।
सिरिमूलदेवकुमारो, रज्जसिरिं पाविओ गुरुइं ॥१४॥ અર્થ : રૂડી શ્રદ્ધાવડે શુદ્ધ ભાવપૂર્વક નિર્દોષ એવા અડદના બાકળા મહામુનિને દેવા વડે (જિતશત્રુ રાજાનો પુત્ર) શ્રી મૂળદેવ કુમાર વિશાળ રાજ્ય લક્ષ્મીને પામ્યો. ૧૪
अइदाणमुहरकणिअण-विरइअसयसंखकव्ववित्थरिअं ।
विक्कमनरिंदचरिअं, अज्जवि लेए परिप्फुरइ ॥१५॥ અર્થ : અતિદાન મળવાથી વાચાળ થયેલા કવિઓ (પંડિતો)એ સેંકડો કાવ્યો વડે વિસ્તારેલું શ્રી વિક્રમાદિત્ય રાજાનું ચરિત્ર આજે પણ લોકમાં સુપ્રસિદ્ધ થઈ વંચાઈ (ગવાઈ રહ્યું છે. ૧પ
तियलोयबंधवेहिं, तब्भवचरिमेहिं जिणवरिदेहिं ।
कयकिचेहिं वि दिनं, संवच्छरियं महादाणं ॥१६॥ અર્થ: ત્રણ લોકના બંધુ એવા જિનેશ્વરો તે જ ભવમાં નિશ્ચિત મોક્ષ જવાના અને કૃતકૃત્ય થવાના જ હતા. છતાં પણ તેમણે સાંવત્સરિક (એક વર્ષ પર્વત) મહાદાન આપ્યું. ૧દા
सिरिसेयंसकुमारो, निस्सेयससामिओ कह न होइ ।
फासुअदाणपवाहो, पयासिओ जेण भरहम्मि ॥१७॥ અર્થ : જેણે પ્રાસુક (નિર્દોષ) દાનનો પ્રવાહ સર્વપ્રથમ આ ભરતક્ષેત્રમાં ચલાવ્યો એવા શ્રેયાંસકુમાર મોક્ષના અધિકારી કેમ ન થાય ? /૧૭
૭૬