________________
(૧૮૯). સુધી પહોચેલા એક મહેલમાં સ્વસ્થ મને પ્રવેશ કર્યો. ત્યાં તે રાજાએ આશ્ચર્યકારક સ્વરૂપવાળી અને દેદીપ્યમાન અલંકારથી મનોહર એવી હજારો સ્ત્રીઓને વિલાસ કરતી જોઈ. પછી તે સ્ત્રીઓમાંથી એક હંસના જેવી મતિવાળી કે જે સર્વ સ્ત્રીઓની સ્વામી હતી. તે ઊઠીને રાજા પાસે આવી. અને હાથ જોડીને પ્રીતિ પૂર્વક બોલી કે“હે ગુણના સમુદ્ર ! અમારા સદ્ભાગ્યથી તમો અત્ર પધાર્યા છો.
આ સ્ત્રીયા રાજ્ય છે.” એમ તમે જાણો. તેથી અહીં જે કોઈ આવે, તે જ અમારા પતિ છે.” આ પ્રમાણે તેનું વચન સાંભળીને રાજાએ વિચાર કર્યો કે-“એક સંકટમાં બીજું સંકટ આવી પડ્યું, માટે આ સ્થળે મૌન રાખવું એ જ કલ્યાણકારી છે. કહ્યું છે કે-“મૌન ર્વાર્થ સાધનમ્” એમ વિચારીને રાજા મૌન રહ્યા, એટલે તે મુખ્ય સ્ત્રીના આદેશથી બીજી સ્ત્રીઓ સ્નાન ભોજનની સર્વ સામગ્રી તૈયાર કરીને આવી. અને “હે પ્રાણનાથ ! અમારા પર તત્કાળ પ્રસન્ન થઈને યથારુચિ સ્નાન ભોજન કરો. અને જીવન પર્યત નિર્ભયપણે અમારી સાથે ભોગ વિલાસ ભોગવો.” એમ બોલતી તે સ્ત્રી ઓ ઠંડું જળ, સિતા નામની ઔષધિનું જળ, દ્રાક્ષનું જળ, અને ધૃત તથા શર્કરા યુક્ત ક્ષીરાન્ન આદિ તેની પાસે દેખાડીને સુંદર વાક્યોથી પ્રથમ અનુકૂળ ઉપસર્ગો કર્યા. પછી પ્રતિકૂળ ઉપસર્ગો પણ કરવા માંડી. તો પણ રાજાનું ચિત્ત ક્ષોભ પામ્યું નહીં. અને ધર્મધ્યાનમાં જ રહ્યા છે, તેટલામાં તેમણે પોતાને શત્રુંજય ગિરિના શિખર ઉપર આરૂઢ થયેલ જોયો.” અહો ? આ શું ?' એમ વિચારી રજા આશ્ચર્ય પામ્યો. તેવામાં તેના ઉપર આકાશમાંથી સુગંધથી ખેંચાઈ આવેલા ભ્રમરના સમૂહથી વ્યાપ્ત કુસુમની વૃષ્ટિ પડી. અને તેને સન્મુખ દીપ્ત કાંતિવાળો અને સુવર્ણન કુંડળવાળો કોઈક દેવે પ્રગટ થઈને “જય, જય'' શબ્દ ઘોષ પૂર્વક જણાવ્યું કે હે રાજન્ તમારા સધર્મની શ્રી સૌધર્મેન્દ્ર મહારાજા કરેલ પ્રશંસા
