________________
(૧૫૩) એક દિવસ મધ્ય રાત્રિને સમયે કુમારે વાજિંત્ર સહિત સંગીતનો ધ્વનિ સાંભળ્યો. તે જોવાના કૌતુકથી તે રાજકુમાર ગુટિકા મુખમાં રાખીને રૂપનું પરિવર્તન કરીને ત્યાં ગયો. તો વનમાં રહેલા જિનપ્રાસાદમાં વિદ્યાધરોને નૃત્ય-સંગીત કરતા જોયા. કુમારે પણ ગુપ્ત રીતે રહી સર્વસ્વ જોયું, સંગીત થઈ રહ્યા પછી સર્વ વિદ્યાધરો પોત-પોતાને સ્થાને ગયા. પછી કુમાર પણ ચૈત્ય બહાર નીકળ્યો, એટલામાં કોઈ સ્ત્રીનો દુઃખી આક્રંદ તેના સાંભળવામાં આવ્યો. તેથી તે ત્યાં ગયો તો કોઈ એક વિદ્યાધરથી કેશ પકડીને માર મરાતી એક કન્યા દીઠી. તેથી દયાને લીધે કુમારે વિદ્યાધરને હાંકી કાઢ્યો, ત્યારે વિદ્યાધર તેની સાથે યુદ્ધ કરવા લાગ્યો, તેમાં કુમારે તેનો પરાજય કરી તેને સેવક બનાવ્યો. પછી કુમારે વૃત્તાંત પૂછ્યું. ત્યારે વિદ્યાધર બોલ્યો કે- “હે કુમાર, હું વૈતાઢ્ય પર્વત ઉપર તમાલપુરનો રાજ હેમાન નામનો વિદ્યાધરનો પતિ છું. એક દિવસ મેં સાધુ પાસેથી સમ્યકત્વ મૂળ શ્રાવકના બાર વ્રત ગ્રહણ કર્યા હતા. કાળે કરીને શ્રાવકપણું મૂકીને હું વિષયલંપટ થયો. એક દિવસ મેં એક વનમાં આ સ્ત્રીને તેની સખી સાથે જોઈ. તેના પર મારી પ્રીતિ થઈ તેથી મેં તેને અહીં આણીને નમ્ર વાક્યોથી મારી સાથે પરણવા કહ્યું. પરંતુ તે તેણીએ અંગીકાર કર્યું નહીં. અને કહેવા લાગી કે ““સુરસિંડ પતિ વિના પ્રાણાંતે પણ હું બીજો પતિ કરીશ નહીં. તેથી મેં તેને નિરંતર ક્રોધથી પાંચસો ફટકા મારવા માંડ્યા. તેને આજ છ માસ થયા, તો પણ મારું વચન અંગીકાર કરતી નથી. તેથી આજે પણ તેને હું મારતો હતો. તેવામાં તે આવીને મારો પરાજય કરી તેને બચાવી છે. તે મહાનુભાવ ! તેં આજે મારું માન ઉતારી અને પ્રતિબોધ પમાડ્યો છે. પૂર્વે મેં કોઈ નિમિત્તિયાને પૂછ્યું હતું કે- “મારે પુરા નથી, તો મારા રાજ્યનો સ્વામી કોણ થશે ?” તે નૈમિત્તિકે જણાવ્યું હતું કે- ““આજ સુધી તું કોઈથી પરાજય પામ્યો નથી. તને જે પરાભવ પમાડશે. તે સુરસિંહકુમાર તારા
