________________
(૩૫). આપતો નથી. અને વારંવાર છેતરે છે. એથી બહુ દિવસો વ્યતીત થવા છતાં, મોટોભાઈ કંઈ પણ ન મેળવી શકયો. નાનોભાઈ પુણ્યસારે કંઈક ધન મેળવ્યું. અને પ્રયત્નથી સાચવ્યું, પણ તેનું ધન ધૂર્ત અપહરણ કરી ગયો. એ પ્રમાણે ભિન્ન ભિન્ન સ્થળે મૃત્યવૃત્તિ, ધાતુવાદ, ખાણ ખોદાવવી રસાયણ શોધવું, રોહણાચલ પર્વત ઉપર જવું, યન્ત્ર મત્રની સાધના કરવી. અને રુદન્તી વેલડી લેવા આદિમાં અગ્યારવાર મહાપ્રયત્નો કરવા છતાં, પણ કુબુદ્ધિના કારણે ન્યાયથી વિપર તપણે વર્તવાથી મોટોભાઈ કયાંયથી ધન તો ન મેળવ્યું પરંતુ પ્રત્યેક સ્થળે દુઃખોના ડુંગરો જ સહન કરવા પડ્યા. નાનાભાઈ એ કાંઈક ધન મેળવ્યું, તો પ્રમાદ આદિથી અગ્યાર વાર ગુમાવ્યું.
પછી બન્ને ભાઈઓ ઉદ્વિગ્ન થઈને એટલે કંટાળીને વહાણ દ્વારા રત્નદ્વીપમ ગયા. મરણ પર્યત બેસવાનો નિર્ણય કરીને પરચો આપનાર રદ્ધાપની દેવી આગળ બેઠા. આઠમે ઉપવાસે “તમારું ભાગ્ય નથી” એ પ્રમાણે કહીને દેવી અદ્રશ્ય થયા. તે સાંભળીને કર્મસાર ઊભો થયો. પુણ્યસારે તો એકવીશ (ર૧) ઉપવાસ કરીને દેવી પાસેથી ચિત્તામણિ રત્ન મેળવ્યું. કર્મસાર પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગ્યો. ત્યારે પુણ્યસારે કહ્યું કે ભ્રાતઃ ! ખેદ મા કરો. આ ચિન્તામણિરત્નો તમારું પણ ઇચ્છિત પૂર્ણ થશે. તેથી બન્ને ભાઈઓ પ્રમુદિત થયા.
અનુક્રમે વાણમાં આરૂઢ થઈને જતા હતા. રાત્રે પૂર્ણિમાના ચન્દ્રનો ઉદય થયો, ત્યારે મોટાભાઈએ કહ્યું, કે હે ભ્રાતઃ ! ચિન્તામણિરત્ન બહાર કાઢ, જોઈએ રત્નનું તેજ અધિક છે, કે ચન્દ્રનું ? ત્યારે નીર્ભાગ્યથી પ્રેરાયેલ નાનાભાઈએ પણ રત્ન હાથમાં રાખીને ક્ષણવાર રત્નને અને ક્ષણવાર ચન્દ્રને જોવા જતાં. રત્ના
