________________
‘આભાર માનીને મને શરમિંદો ન બનાવો, મહારાજ સાહેબ ! અન્ય કોઈ ઇચ્છા હોય તો આદેશ અવશ્ય ફરમાવશો !'
બીજી એક ઇચ્છા પણ છે અને આદેશ પણ !' એ હસી રહ્યા હોય એવું મને લાગ્યું; પણ એમણે વાત મૂકી, ‘એક વાર તમારાં દર્શન કરવાં છે. તમે જો પાલીતાણા આવી શકો તો મને આનંદ થશે.' | (આ છેલ્લો સંવાદ ખૂબ જ સંકોચ સાથે મેં લખેલો છે. જેમનાં દર્શન કાજે લાખો નહીં પણ કરોડો જૈન બંધુઓ સહસ્ર ગાઉનો પંથ કાપવા તત્પર હોય તેવા ૫.પૂ. જંબૂવિજય મહારાજ મારા જેવા ક્રોધી, કામી ને સ્વાર્થી સંસારીજનને આવું કહી રહ્યા હતા ! ‘એક વાર તમારાં દર્શન કરવાં છે.' ભગવદ્ગીતા ઉપર હાથ મૂકીને કહું છું કે આ વાક્ય અહીં ટાંકવામાં મને ભારોભાર ક્ષોભ અને સંકોચ થઈ રહ્યો છે. પણ જો ન લખું તો એ મહાન આત્માને અન્યાય કર્યો એવું લાગે. હું મૂર્ખ નથી કે મારી જાતને આવા દર્શનીય મહાપુરુષને દર્શન આપવા યોગ્ય માની બેસું. હકીકતમાં મહારાજ સાહેબ આવી વિનમ્રતા દ્વારા એમની પોતાની મહાનતાનું જ પ્રમાણ પુરું પાડી રહ્યા હતા. કદાચ સાચા વિતરાગી જૈન મહાત્માઓનું આ સાર્વત્રિક લક્ષણ હોઈ શકે, કેમ કે પચાસ મહારાજ પૂ. શ્રી શીલરત્ન મહારાજ સાહેબના મુખેથી પણ મને આવાં જ વચનો સાંભળવા મળ્યાં હતાં.) - મેં પ. પૂ. જંબૂવિજય મહારાજને આગળ બોલતાં અટકાવ્યાં, “સાહેબ, દર્શન તો મારે આપનાં કરવાનાં હોય ! પણ હમણાં તો મારાથી પાલીતાણા તરફ આવી શકાય તેવા કોઈ જ સંજોગો નથી. આપ જ્યારે ચાતુર્માસ સમાપ્ત કરીને અમદાવાદ તરફ વિહાર કરો તો મને આપનાં દર્શનનો લાભ મળે.'
તેઓ ફરી પાછા હસ્યા, ‘જોઈએ ! કદાચ તમારે પાલીતાણા આવવાનું થશે.” એમના આ વાક્યનો પૂરો અર્થ મને એ ક્ષણે સમજાયો નહીં. જ્યારે હું મેડિકલ કોલેજમાં ભણતો હતો ત્યારે એક જૈન મિત્રે મને કહ્યું હતું “અમારા જૈનાચાર્યો ત્રણ કાળને વાંચી શકે છે અને ભવિષ્યને ભાખી શકે છે.”
પૂ. મહારાજ સાહેબ ત્રિકાળજ્ઞાની હશે ? કે પછી વચનસિદ્ધ મહાત્મા? આસમાનમાં જ્યાં એક પણ વાદળી દેખાતી ન હતી, ત્યાંથી એકાએક વરસાદ પડવો શરૂ થઈ ગયો. ભાવનગરથી મિત્ર જયસુખ પટેલનો મારી ઉપર ફોન આવ્યો, ‘ભાવનગરમાં એક કાર્યક્રમનું આયોજન કરવાનો વિચાર છે. તમારે આવવાનું છે. બોલો, આ રવિવારે આવવાનું ફાવશે ?”
મહારાજ સાહેબની આગાહીને ચોવીક કલાક પણ પૂરા થયા ન હતા, ત્યાં એ દિશામાં પ્રવાસે જવાના
૩૫