________________
પૂજ્યશ્રી જેવા શંખેશ્વરના ભક્ત હતા એવા જ ગિરિરાજના પણ ભક્ત હતા. તેઓ કહેતા કે... હું એમ માનું છું કે પાલિતાણામાં દાદાની યાત્રા ન કરીએ તો આશાતના લાગે. પાલિતાણામાં હોય તો તેઓ રોજ દાદાની જાત્રા અચૂક કરતા. હું ક્યારેક તેઓશ્રીને પૂછું : સાહેબજી ! રોજ યાત્રા ફાવે છે ? ત્યારે તેઓ કહેતા : હું ક્યાં યાત્રા કરું છું. પ્રભુ જ યાત્રા કરાવે છે. એની કૃપા વગર કશું જ શક્ય નથી. દાર્શનિક શાસ્ત્રોના મહાન જ્ઞાતા હોવા છતાં પરમાત્મા પ્રત્યેની અવિહડ શ્રદ્ધા અને ભક્તિ જે એમના જીવનમાં જોવા મળતા... તે કદાચ આજેય અન્યત્ર દુર્લભ છે.
એકવાર પૂ. આ.શ્રી ચન્દ્રશેખર સૂ.મ. (એ વખતે મુનિ) શંખેશ્વર પધારેલા. તે વખતે તેમને સમાચાર મળ્યા... પૂ. જંબૂવિજયજી મહારાજ આદરિયાણા છે. બંને પૂજ્યો વચ્ચે અભુત મૈત્રી હતી. પૂ. ચંદ્રશેખર મ. એમને વંદનાર્થે શંખેશ્વરથી આદરિયાણા પધાર્યા. ત્યાં આવતા ખબર પડી કે પૂ. જંબૂવિજયજી મહારાજ તો ધામાં પધાર્યા છે. પૂ. ચંદ્રશેખર વિ. મહારાજ તરતજ ૫ કિલોમિટર ચાલી ધામા આવ્યા. એ વખતે પૂજ્યશ્રી દેરાસરમાં ભક્તિ કરી રહ્યા હતા. શિષ્યોને પૂછ્યું : ક્યારે આવશે ? શિષ્યોએ કહ્યું : દેરાસરમાં જવાનો સમય નિશ્ચિત છે, બહાર આવવાનો સમય અનિશ્ચિત છે. પૂ. ચંદ્રશેખર મહારાજ પણ દેરાસરમાં ગયા. અર્ધા કલાક સુધી ભગવાનને બદલે તેઓ પૂ. જંબૂવિજય મહારાજની ભક્તિનો જોતા રહ્યા.
૨૮
.
