________________
२१२
श्रीमुनिसुन्दरसूरिविरचितः ।
स्तेषामधिष्ठायकदेवताश्च ॥ १६ ॥ बिभेमि पापाज्जिन दुर्गतेश्व
याचे च सर्वान् भवपातुरक्षाम् ।
ईहे च सयानमदुर्विकल्पं
मनः शुभालम्बनयन्त्रणेन ॥ १७ ॥
भावारिवर्गस्य मिलत्तथापि
मनो दुरन्तं न निषेद्धुमीशे ।
तच्छिक्षितैश्चैतदसद्विकल्पै
म दुर्गतौ पातयतीति रक्ष ॥ १८ ॥ भौ सत्यपि विश्वताते
मनो रिपुर्मा बहुदुर्विकल्पैः ।
कदर्थयित्वा नरकाग्निपाक
योग्यं कचित्क्षेप्स्यति तन्न जाने ॥१९॥
उच्चैर्गुणस्थानकमारुरुक्षु
वच्छुभध्यानकृते यतेऽहम् ।
तावन्मनोऽरिः कुविकल्पपाशै