________________
श्रीमुनिसुन्दरसूरिविरचितः। पद्ममंशोः करस्थं तुषारा इव ॥ १६ ॥ स्तूयमानास्त्वदन्ये गुणैः कल्पितै
नैव दातुं क्षमन्ते शिवं प्राणिनाम् । दुह्यमानाः प्रयत्नेन किं धेनवो
लेप्यमय्यः प्रयच्छन्ति दुग्धं प्रभो ॥ १७ ॥ ध्यातमात्रोऽपि विश्राणयस्येव तु
खं फलं वाञ्छितं मोक्षसौख्यावधि । याचितः कल्पवृक्षोऽपि दत्ते न य. द्वस्तु विश्वे तदप्यस्ति किं किञ्चन ॥ १८॥ अस्ति ते सुखसमृद्धिरनन्ता
तां च सेवकगणाय ददासि । खामजस्रमिति सेवितुमीहे : रोधकं तु हर मेऽत्र कुकर्म ॥ १९ ॥ यस्य जन्मनि जगत्रितयस्या
प्युत्सवाद्वयमयं दिनमासीत् । सारमायुषि तदेव समग्रे
