________________
પોતાનું સુખ પોતામાં જ છે. પોતે જ અનંત સુખનો ધામ પ્રભુ છે. પરમાં-જગતના કોઇ પદાર્થમાં અરે ! પરમેશ્વરમાં પણ તારું સુખ નથી. તેથી સુખાર્થીએ- મોક્ષાર્થીએ જગતના કોઇ દ્રવ્ય અથવા પર પદાર્થમાં–પરમેશ્વર પ્રતિ પણ કોઇ આશા-આકાંક્ષા વડે જોવું નિરર્થક છે.
છદ્મસ્થ અવસ્થામાં કોઇપણ પરપદાર્થ તરફ લક્ષ જતાં નિયમથી સંસારી જીવને રાગ-દ્વેષ થાય જ છે.
૧૪૬. એ સુખ પ્રાપ્ત કરવા શું કરવું ?
પોતાને પરથી ભિન્ન ઓળખી-સ્વનું શ્રદ્ધાન કરવું. જિનમતમાં તો એવી પરીપાટી છે કે પહેલાં સમ્યક્ત્વ હોય પછી વ્રત હોય; હવે સમ્યક્ત્વ તો સ્વ-પરનું યથાર્થ શ્રદ્ધાન થતાં થાય છે, માટે સૌથી પ્રથમ યથાર્થ શ્રદ્ધાન કરી સમ્યગ્દષ્ટિ થવું.
તે માટે
(૧) સાચાં વીતરાગી દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રનું યથાર્થ સ્વરૂપ જાણી તેમનું શ્રદ્ધાન કરવું.
(૨) જીવાદિ સાત તત્વોનું યથાર્થ સ્વરૂપ જાણી તેનું શ્રદ્ધાન કરવું.
(૩) સ્વ-પરનું ભિન્નપણું ભાસે એવા અભ્યાસથી-ભેદજ્ઞાનથી સ્વ-પરનું યથાર્થ શ્રદ્ધાન કરવું.
(૪) સ્વમાં સ્વપણું માનવા અર્થે-સ્વરૂપની એકાગ્રતા પૂર્વક સ્વનું શ્રદ્ધાન કરવાથી સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ થાય છે. સમ્યગ્દર્શનથી જ ધર્મની શરૂઆત થાય છે. ‘સમ્યગ્દર્શન-જ્ઞાન-ચારિત્રાણી મોક્ષમાર્ગઃ એવું જિન વચન હોવાથી માર્ગ તો શુદ્ધ રત્નત્રય જ છે.
"
નિજ પરમાત્માના સમ્યજ્ઞાન-શ્રદ્ધાન-અનુષ્ઠાનરૂપ શુદ્ધ રત્નત્રય માર્ગ પરમ નિરપેક્ષ હોવાથી મોક્ષનો ઉપાય છે.
મોક્ષ માર્ગ ત્રણ લોક ત્રણ કાળમાં એક જ છે. એની પરૂપણાં
@
