________________
સંવેદના પચ્ચીશી (રાગ-મંદિર છે મુક્તિતણા) :
હું મોહમદિરામાં ડુબી, ભૂલી સ્વરૂપ નિજ આત્માનું, ભવભ્રમણમાં બસ કમ કીધું પારકી પંચાતનું, ચોરાસીના ચૌટે ક્ય, મેં નટ બની નાટક ઘણા, હું બાળભાવે પ્રભુ તને, મુજ આત્માની સંવેદના. (૧)
ભવ સાગરે ભમતા કી, તુમ નામ શ્રવણે ના પડ્યું, આજે અનંતા કાળથી, દર્શન તમારું સાંપડ્યું, તારા વિરહને વિસ્મરણથી ભોગવી મેં આપા, રહેજે સ્મરણમાં તું સદા, થી લહું શિવસંપદા. (૨)
સંસારથી સિદ્ધિ સુધીના પંથનો તું સારથિ, મુજ કર્મવનને બાળનારો, એક છે તું મહારથિ, ભવચક્રને તું ભેદતો, તારી કૃપાના ચક્રથી, છે કેવી મુજ વિડંબના, હજુ ઓળખ્યો તુક્યું નથી. (૩)
નિગોદના કારાગૃહેથી નીસર્યો તારી કૃપા, વ્યવહારરાશિ, ત્રસપણું, પામ્યો પ્રભુ તારી કૃપા, શુભ મનુભવ ને કુળ, લાધ્યો પ્રભુ તારી કૃપા, જે મોક્ષ પણ આપો તમે તો માનું ખરી તારી કૃપા. (૪)
ચોરાસીના ચક્કરમહીં ભમતા અનાદિકાળથી, તન ધન સ્વક્સ વિષયો કષાયોનું કર્યું પોષણ અતિ, માનવ ક્લમ, શ્રધ્ધા, શ્રવણ પામ્યો અતિ દુર્લભ છતાં, ક્યારે કરીશ ભવચક્રમાં, હું મુક્તિની પુરુષાર્થતા. (૫)
