________________
ખંડ પહેલે માયણ કહે અવધારે રાય, એ સવિ સહ ગુરૂ તણો પસાય, માત પિતા બંધવ સુત હાય, પણુ ગુરૂસમ હિતુઓ નહિ કોય? કષ્ઠ નિવારે ગુરૂ ઇહ લેક, દુર્ગતિથી વારે પરલોક, સુમતિ હોય સદગુરૂ સેવતાં, ગુરૂ દીવો ને ગુરૂ દેવતા. ધન ગુરૂ જ્ઞાની ધન એ ઘર્મ, પ્રત્યક્ષ દીઠ જેહનો મર્મ, જનધર્મ પરશંસે સહુ, બોધબીજ પામ્યા તિહાં બહુ, સાતમેં રોગિના રોગ, નાઠાં યંત્ર નમણ-સંયોગ. તેઓ સાત સુખિયા થયા, હર્ષ્યા નિજ નિજ થાનક ગયા.
અર્થ –આ પ્રમાણે કરતાં જ્યારે આ સુદિ સાતમ આવી પહોંચી ત્યારે સારા વિચાર સહિત તે સ્ત્રીભરતારે આંબિલની ઓળી આદરી, અને અષ્ટપ્રકારી પૂજા કરી, મનને સંવરભાવમાં કાયમ કરી આંબિલ કરવાં શરૂ કર્યા. પહેલે આંબિલે મનની અનુકૂળતા મુજબ ઉંબરરાણાના કેઢ રોગનું મૂળ બળી ભસ્મ થઇ ગયું. એથી શરીર અંદરની બળતરા મટી ગઈ આમ થવાથી શ્રીસિદ્ધચક્રજીના યંત્રન્હવણને મહીંમા મનમાં રમવા લાગે; કેમકે પ્રતીતિ થઈ આવી, બીજે આંબિલે રૂચિ સહિત વધતા ભાવ વડે શ્રી સિદ્ધચક્ર ભગવાનને જાપ જપતાં ૧ ઉપરની ચામડી પણ સુંદર થઈ આવી, અને એક પછી એક દિવસ જતાં હવણ પ્રતાપથી શરીર સોનાસરખું નિર્મળ વર્ણવાળું તેજસ્વી બન્યું, અને નવમે દિવસે તે યંત્ર—
૧ શરીરમાં ચામડી સાત છે. એટલે કે અવભાસિની ૧, લેહિતા ૨, તા ૩, તામ્રા ૪, વેદિની ૫, રોહિણી ૬, અને રધૂળા, ૭ એ સાત છે. તે પૈકી પહેલીમાં સિંધમ, ત્રીજમાં ચર્મ દળ. ચોથીમાં કિલાસ અને શ્ચિત્ર પાંચમીમાં અઢારે જાતના દેઢ પિદા થવાની જગા છે; માટે અંદરની ચામડી સાફ થતાં થતાં બહારની ચામડી પણ નિર્મળ થઈ માટે એમ કહેવામાં આવ્યું છે.
