________________
ખંડ પહેલો ખાસ ખયન બસ ચક્ષુના, રોગ મિટે સન્નિપાતરે, ચોર ચરડ ડર ડાકિણી, કોઈ ન કરે ઉપદ્યાતરે ચે. ૨૯ હીક હરસ ને હેડકી, નારાં ને નાસૂરરે, પાઠાં પીડા પેટની ટળે, દુખ દંતના સૂલ, ચે. ૩૦ નિર્ધાનિયાં ધન સંપજે, અપુત્ર પુત્રિયા હોય, વિણકેવળી સિદ્ધયંત્રના, ગુણ ન શકે કહિ કાયરે, ચે. ૩૧ રાસ રચે શ્રીપાળનો, તિહાંએ સાતમી ઢાળરે, વિનય કહે શ્રોતા ઘરે, હો મંગળ માળરે. ૨. કર
અથર–એ સાંભળી મયણાસુંદરીએ ગુરૂને વિનવ્યું કે–“ગુરૂરાજ! આગમ વિષે ઉપયોગ દઈ કઈ સિદ્ધ ઉપાય કરી આપ કૃપા સહિત - આ આપના શ્રાવકના શરીરને રોગ દૂર કરે.” મુનિ ચંદ્રસૂરિએ કહ્યું કે-“બાઈ ! એમ યંત્ર, મંત્ર, મણિ, જડબૂટિ ઔષધ કે બીજા ઉપાય કરવા એ ઉત્તમ જૈન સાધુને વખાણવા લાયક આચાર ન કહેવાય; તોપણ આ પુરૂષને સુખ થવાથી જૈનધર્મને ઘણે ઉદ્યત થશે, એ મહા લાભ જાણીને એક યંત્ર જેને જગતમાં જાગતી જ્યોતિભર્યો યશ છે, તે યંત્ર દેખાડીશ.” એવું કહી તે પછી જૈનસિદ્ધાંતરૂપ દહીંને મથી-લેવી માખણની પેઠે તારવી લીધેલ સિદ્ધચક્રજીને યંત્ર જેઈ કહાડ અને તે યંત્રની અંદર અરિહંત વગેરે છે હી એ બીજાક્ષરાથી સહિત નવે પદ હતાં, તથા બીજાં પણ બીજ મંત્રો એની અંદર ગુપ્તપણે છે કે જેને તવ ૧ ગુરૂગમથી જાણવામાં આવે છે. અહીં તે ફક્ત જરૂર જેટલું જ કહીએ છીએ. આ આઠ પાંખડીઓવાળા કમળરૂપ યંત્રમાં પૂર્વ દિશાથી માંડી ચાર દિશામાં સિદ્ધ, આચાર્ય, ઉપાધ્યાય અને સાધુ એ ચાર પદો છે. તથા વચમાં અરિહંત
૧ જેવી રીતે સારંગીમાં ઉપરના તાર બજાવતાં તેની નીચેના તારો તે તે સુરનો અવાજ આપે છે-એટલે કે તેમાં ધ્રુજરી પેદા થાય છે, તેવી જ રીતે મંત્રાક્ષરોના બીજમંત્રો જે જે સિદ્ધિઓ સાથે સંબંધ ધરાવતા હોય તે તેના ઉચ્ચારથી તે તે સિદ્ધિયોને ધ્રુજરી મારફત જાગ્રતી મળે છે અને તેથી તે મનકામનાને સિદ્ધ કરવા સાનુકુળ બને છે. મતલબ કે દરેક મંત્રાક્ષો પૂર્વાચાર્યોએ તેવી સિદ્ધિઓની સાથે ધ્રુજરીથી જાગ્રતી પેદા કરવાની ગોઠવણુનાજ ગોઠવેલ છે કે જેને અર્થ સમજમાં ન આવે એવો હેય; તે પણ મુદ્દો કાર્યસિદ્ધિ સાથેજ બધાયેલ છે. પણ એ વાત બિલકુલ હાલમાં જાણતાં ન હોવાથી તેઓમાં રહેલી સિદ્ધિથી સાધકે બેનસીબ રહે છે, માટે ગુરૂગમની શિક્ષા મેળવવાની ખાસ જરૂર છે.
ભા: ક