________________
૧૦
શ્રોપાળ રાજાના રાસ
રંગી પ 'ગી
દ્વાદશાંગ સજ્ઝાય કરણ', જે નિશદિન તત્પર હેા. રગી ૩ એ ઉવજ્ઝાય નિĮમક પામી, તું તેા ભવસાયર સુખે તરહેા. રંગી૦ ૪ જે પરવાદિ મતંગજ કરેા, ન ધરે હિર પરે ડરહેા. ઉત્તમ ગુરૂ પદ પદ્મ સેવનથે, પકડે શીવ વધૂ કરહેા. ૫ ઢાહા. ૫ આચારજ સુખ આગલે, જે યુવરાજ સમાન; નિદ્રા વિકથા નવી કરે, સર્વ સમય સાવધાન. ઢાળ, જીન વચને વૈરાગીયેા હા ધન્ના એ દેશી.
૧
નમા ઉવજ્ઝાયાણં જપા હા મિત્તા, જેહના ગુણુ પચવીશ રે એકાગર ચિત્તા; એ પદ્ય ધ્યાવેા છે; એપદ ધ્યાવેા ધ્યાનમાંરે મિત્તા, મૂકી રાગને રીશરે. એકા૦ ૧ અગ ઈગ્યાર પૂર્વ ધરા હૈ। મિત્તા, પરિસહ સહે ખાવીશ; ત્રણ્ય ગુપ્તિ ગુપ્તા રહે હૈ। મિત્તા, ભાવે ભાવન પચ્ચવીશ. એકા॰ ૨ અગ ઉપાંગ સોહામણા હા મિત્તા, ધરતાં જેહ ગુણીશ; ગણતાં મુખ પદ પદ્મથી હા મિત્તા, નંદી અણુયાગ જગશરે. એકા॰ ૩ ઇતિ ચતુર્થ પદ પૂજા.
પંચમ સાધુ પદ પૂજા.
૫ દાહા. ॥
હવે પંચમ પઢે મુનીવરા, જૈ નિમ નિઃસરંગ; દિન દિન કચનની પરે, દીશે ચઢતે રગ.
૧
॥ ઢાળ. ॥ રાગ વસંત. મેા મન ભવન વિલાસ સાંધ્યાં, મે। મન. એ દેશી. મુનિવર પરમ દયાળ ભવિયાં, મુનિ॰ તુમે પ્રણમેાને ભાવવિશાલ,ભ॰મુએ આં ૐંખી સ`ખલ મુનિવર ભાખ્યાં, આહાર દોષ ટાલે ખિયાલ; ખાહ્ય અભ્યંતર પરિગ્રહ છાંડી, જિણે છાંડી વિજ જાલ. જિણે એ ઋષિનું શરણુ કર્યુ. તિણે, પાણી પહેલી બાંધી પાલ; જ્ઞાન ધ્યાન કિરિયા સાધ ́તા, કાઢે પૂના કાલ. સચમ સત્તર પ્રકારે આરાધે, છ જીવના પ્રતિપાલ; ધ્રુમ મુનિ ગુણ ગાવે તે પહેરે, સિદ્ધ વધૂ વરમાલ. ! દાહા. ૫
ભ॰ મુ
ભ॰ મુ ૧
ભ॰ મુ॰
ભ॰ મુ ૨
ભ॰ મુ
ભ
મુ॰ ૩
પાંચે દ્રિય વશ કરે, પાલે પ'ચાચાર;
પંચ સમિતિ સમતા રહે, વ ૢ તે અણુગાર. ૧ u ઢાળ. તાગિરિ રાજકુ સદા મેરી વંદનારે. એ દેશી મુનિરાજ સદા મારી વંદનારે,
મુનિ૰
