________________
||૬ાા
૧૪
પંડિત શ્રી વીરવિજયજી કૃત સ્નાત્ર પૂજા ૪૦૫ અશ્રુતપતિએ હકમ કીને, સાંભળો દેવા સવે; ખીર જલધિ ગંગાનીર લાવે, ઝટિતિ જિન મહત્સવે.
છે ઢાળ-વિવાહલાની દેશી છે સુર સાંભળીને સંચરીયા, માગધ વરદામે ચલીયા; પદ્મદ્રહ ગંગા આવે, નિર્મળ જળ કળશા ભરાવે.
૧ તીરથ જળ ઔષધી લેતા, વળી ખીરસમુદ્ર જાતાં, જળકળશા બહુલ ભરાવે, પુલ ચંગેરી થાળ લાવે. મેરા સિંહાસન ચામર ધારી, ધુપધાણું રકેબી સારી; સિદ્ધાંતે ભાખ્યાં જેહ, ઉપકરણ મિલાવે તેહ.
૩ો તે દેવા સુરગિરિ આવે, પ્રભુ દેખી આનંદ પાવે કળશાદિક સહુ તિહાં ઠાવે, ભક્ત પ્રભુના ગુણ ગાવે.
છે ઢાળ છે રાગ ધન્યાશ્રી | આતમભકિત મળ્યા કેઈ દેવા, કેતા મિત્તનું જાઇ, નારી પ્રેર્યા વળી નીજ કુલવટ, ધમી ધર્મ સખાઈ.
ઈસ, વ્યંતર, ભુવનપતિના, વૈમાનિક સૂર આવે; અમ્રુતપતિ, હુકમે ધરી કળશ, અરિહાને નવરાવે. આ૦ ના અડિ જાતિ કળશા પ્રત્યેકે, આઠ આઠ સહસ પ્રમાણે; ચઉસઠું સહસ હુઆ અભિષેકે, અઢીસે ગુણ કરી જાને; સાઠ લાખ ઉપર એક કેડિ, કળશાને અધિકાર; બાસઠ ઈંદ્ર તણા તિહાં બાસઠ, લેકપાલના ચાર.
આ મારા ચંદ્રની પંકિત છાસઠ છાસઠ, રવિલેણી નરલોકે; ગુરૂસ્થાનક સુર કેરે એમજ, સામાનિકને એકે; સેહમપતિ ઇશાનપતિની ઈદ્રાણીના સોલ; અસુરની દશ ઇંદ્રાણી નાગની, બાર કરે કલેલ. આ કા જોતિષ વ્યંતર ઈદ્રની ચઉચઉ, પર્ષદા ત્રણને એકે; કટક પતિ અંગરક્ષક કેરે, એક એક સુવિવેકે; પરચુરણ સુરને એક છેલ્લે, એ અઢીસું અભિષેકો; ઈશાનઈદ્ર કહે મુજ આપે, પ્રભુને ક્ષણ અતિરેકે આ૦ ૪ તવ તસ બળે ઠવી અરિહાને, સેહમપતિ મનરંગે; વૃક્ષભરૂપ કરી મૃગ જળ ભરી, ન્હવણ કરે પ્રભુઅંગે; પુષ્પાદિક પૂછને છાંટે, કરી કેસર રંગ રેલે; મંગળ દિ આરતી કરતાં, સુરવર જયજય બેલે. | આ૦ છે ૫ છે
