________________
પંડિત શ્રી વીરવિજયજી કૃત
સ્નાત્ર પૂજા પ્રથમ કળશ લઈ ઉભા રહેવું.
| | કાવ્યં કુતવિલંબિત વૃત્તમ ! સરસ શાન્તિ સુધારસ સાગર, શુચિતરં ગુણરત્ન મહાગર; ભવિકપંકજ બેધ દિવાકર, પ્રતિદિન પ્રણમામિ જિનેશ્વર. ૧
( અહિં પખાળ કરે. )
દેહા. કુસુમાભરણ ઉતારીને, પડિમા ધરિય વિવેક મજનપીઠે થાપીને, કરીએ જળ અભિષેક. | ૨ ( કુસુમાંજલિની થાળી લઈને ઉભા રહેવું. )
! ગાથા ! આ ગીતિ છે જિણજન્મસમયે મેરૂ, સિંહ રયણ કયણ કલસેહિં;
દેવાસુરહિહવિલે, તે ધન્ના જેહિં દિડ્રોસિ. | ૩ | ( પ્રભુના જમણા અંગુઠે ઢાળ બોલીને કુસુમાંજલિ મૂકવી. ) | નમેહસિદ્ધાચાર્યોપાધ્યાય સર્વસાધુભ્ય છે
|| કુસુમાંજલિ છે ઢાળ નિર્મલજળ કલશે ન્હવડાવે, વસ્ત્ર અમૂલખ અંગ ધરાવે
છે કુસુમાંજલિ મેલે આદિજણુંદા | સિદ્ધ સ્વરૂપી અંગ પખાલી, આતમ નિર્મળ હુઈ સુકુમાળી. કુ. ૪
| | ગાથા છે આર્યા ગીતિ છે ઢાલ છે મચકુંદચંપમાલઈ, કમલાપુફફપંચ વણાઈ, જગનાહ હવણ સમયે, દેવા કુસુમાંજલી દિતી. છે ૫ | છે નમોહસિદ્ધાચાર્યોપાધ્યાય સર્વસાધુલ્ય: છે
- કુસુમાંજલિ | ઢાળ છે રયણ સિંહાસન જિન થાપીજે, કુસુમાંજલિ પ્રભુ ચરણે રિજે કુસુમાંજલિ મેલે શાન્તિ જિમુંદા.
છે ૬ !
૫૧
