________________
૩૯૨
શ્રીપાળ રાજાના રાસ
વિ પ્રાણીને દેશના દેશકાળે, સદા અપ્રમત્તા થયા સૂત્ર આલે; જિકે શાસનાધાર દિગ્દતિ કલ્પા, જગે તે ચિર જીવો શુદ્ધ જા. ॥ ૨ ॥ ॥ ઢાઇ રાજાની તેરી
આચારજ મુનિપતિ ગણિ, ગુણુ છત્રીશી ધામેાજી;
ચિદાનંદ રસ સ્વાદતા, પરભાવે નિ:કામાજી. ॥ ૧ ॥ નિ:કામ નિ`ળ શુદ્ધચિહ્નન, સાધ્યનિજ નિરધારથી; નિજજ્ઞાન દર્શન ચરણ વીરજ, સાધના વ્યાપારથી; ભવિજીવ મેધક તત્ત્વશાધક, સયલ ગુણ સ ́પત્તિધરા; સવર સમાધિ ગત ઉપાધિ, ધ્રુવિધ તપગુણ આગરા. ॥ ૨ ॥ || પૂના | ઢા∞ || શ્રીપાન્ડના રાસની તેરી
પચ આચાર જે સુધા પાળે, મારગ ભાખે સાચા;
તે આચારજ નમિએ તેહશું, પ્રેમ કરીને જાચેા રે. ભવિકા સિ॰ ॥ ૧ ॥ વર છત્રીશ ગુણે કરી સાહે, યુગપ્રધાન જન મેાહે; જગમેાહે ન રહે ખિણુ કહે, સૂરિ નમું તે જોડે રે. ભવિકા સિ॰ ॥ ૨ ॥ નિત્ય અપ્રમત્ત ધર્મ ઉવએસે, નહી વિકથા ન કષાય; જેહને તે આચરજ નમિયે, અકલુષ અમલ અમાય રે. ભવિકા સિ॰ !! ૩ !! જેદિયે સારણ વારણુ ચેાયણ, ડિચેાયણ વળી જનને;
પધારી ગચ્છથ’ભ આચારજ, તે માન્યા સુનિ મનનેરે, ભવિકા સિ॰ ॥ ૪ ॥ અત્યમિયે જિન સૂરજ કેવળ, વીજે જગદીવા;
ભુવન પદ્દારથ પ્રકટન પટુતે, આચારજ ચિરંજીવા રે. ભવિકા સિ॰ ॥ ૫ ॥
ધ્યાતા આચારજ પાઁચ પ્રસ્થાને
॥ ઢા∞ ||
ભલા, મહામંત્ર શુભધ્યાની રે;
આતમા, આચારજ હાય પ્રાણી રે. વીર૦ ॥ અંત્ય અન્યમ્ ॥
नतं सुहं नहि पिया न माया, जे दिंति जीवाणिह सूरिपाया ॥ तम्हाहु ते चैव सया भजेह, जं मुख्ख सुख्खाइ लहु लहेह ॥ १ ॥
॥ अथ चतुर्थ श्री उपाध्याय पदपूजा प्रारंभ ||
|| આદ્યાવ્યું || ફૈબનાવૃત્તમ્ |
॥ मुत्तत्थवित्थारणतप्पराणं । नमो नमो वायगकुंजराणं ॥ ॥ મુનનયાતવૃત્તમ્ ||
નહીં સૂરિ પણ સૂરિગણુને સહાયા, નમુ' વાચકા ત્યકત મનુ માહ માયા; વળી દ્વાદશાંગાદિ સૂત્રા દ્વાને, જિકે સાવધાના નિરૂદ્ધાભિમાને, ॥ ૧ ॥
