________________
૯૮૮
શ્રીપાળ રાજાને રાસ અચ્ચઅપતિ તિહાં હકમ કીને, દેવ કોડા કેડીને; જિન મજ્જનારથ નીર લાવે, સવ સુર કર જોડીને.
ઢાળ સાતમી,
શાંતિને કારણે ઈદ્ર કળશ ભરે. એ દેશી, આત્મ સાધન રસી, દેવ કડી હસી, ઉલસીને ધસી ખીર સાગર દિશી; પઉમદહ આદિ દહ, ગંગ પમુહા નઈ
તીર્થ જલ અમલ લેવા, ભણું તે ગઈ. ૧ જાતિ અડકળશ કરી સહસ અતરા, છત્ર ચામર સિંહાસન શુભતા; ઉપગરણ પુષ્ક ચંગેરી મહા સંવે,
આગામે ભાસિયા તેમ આણી ઠ, ૨ તીર્થ જળ ભરીય કર કળશ કરી દેવતા,
ગાવતા ભાવતા ધર્મ ઉન્નતિ રતા; તિરિયનર અમરને હર્ષ ઉપજાવતા,
ધન્ય અહ શકિત શુચિ ભકિત એમ ભાવતા. સમકિત બીજ નિજ આત્મ આપતા,
કળશ પાણી મિષે ભકિત જલ સીંચતા; મેરૂ સિંહરે વરી સર્વ આવ્યા વહી,
શક ઉલ્લંગ જિન દેખિ મન ગહગહી. ૪ :
વસ્તુ છંદ. હહ દેવા હો દેવા અણાઈ કાળે, અદિ પુ. તિલોય તારણો તિલોય બંધુ, મિછત્ત મોહ વિધ્વંસણો, અણુઈતિહા વિણાસણો, દેવાહિ દેવો દિઠ બેહિય કામેહિ. ૫
ઢાળ. એમ પભણુત વણ ભવણ જોઈસરા, દેવ માણિયા ભત્તિધમ્માયરા; કેવિકઠિયા કવિ મિત્તાણુગા, કેવિ વર રમણિ વયણેણુ અઇઉછુગા.૬
વસ્તુ છે. તથ અચુઅ તથ અઅ ઈદ આદેસ, કર જોડી સવિદેવગણ લેય કળશ આદેશ પામિય, અદભૂત રૂપ સરૂપ જુએ, કવણ ઈહ ઉસંગે સામિય. ઈદ કહે જગતારણો, પારગ અમ પરમેશ નાયક દાયક ધમ્મ નિહિ, કરિયે તસુ અભિસેસ. ૭
