________________
૨
૩૭૬
શ્રીપાળ રાજાને રાસ દરિસણ–નાણ-ચારિત્ર-ત૫ કીજે, નવપદ ધ્યાન ધરીને, ધુર આથી કરવા આંબિલ, સુખ સંપદા પામીજે. શ્રેણિકરાય ગીતમને પૂછે, સ્વામી ! એ તપ કેણે કીધું? નવ આંબિલ તપ વિધિશું કરતાં વાંછિત સુખ કેણે લીધે છે? મધુરી વનિ બાલ્યા શ્રી ગૌતમ, સાંભળે શ્રેણિકરાય વયણાજી.
રંગ ગયો ને સંપદા પામ્યા, શ્રીશ્રીપાળને મયણજી.” રૂમઝુમ કરતી પાયે નેઉર, દીસે દેવી રૂપાલી, નામ ચકકેસરી ને સિદ્ધાઈ, આદિ જિન-વીર રખવાલી; વિનકેડ હરે સઉ સંઘનાં, જે સેવે એના પાયજી, ભાણુવિજય કવિ સેવક નય કહે, સાનિધ કરજે માય.
૩
૪
અરિહંત નમ, વલી સિદ્ધ નમ; આચારજ, વાચક, સાહુ નમે; દર્શન જ્ઞાન ચારિત્ર નમે, તપ એ સિદ્ધચક સદા પ્રમો.
અરિહંત અનંત થયા, થાશે, વળી ભાવ નિક્ષેપે ગુણ ગાશે; પડિકકમણાં, દેવવંદન વિધિશું, આંબિલ, તપ, ગણુણું ગણવું વિધિશું. ૨ છહરી પાળી જે તપ કરશે, શ્રીપાળતણ પરે ભવ તરશે; સિદ્ધચકને કુણ આવે તેલે, એહવા જિન આગમ ગુણ બોલે. ૩ સાડાચાર વરસે તપ પૂર, એ કર્મ વિદારણ તપ શુરે; સિદ્ધચક્રને મનમંદિર થાપ, નય વિમલેસર વર આધા. ૪
૧
નવે દિવસ કહેવાની સ્તુતિ. સકલ દ્રવ્યપર્યાય પ્રરૂપક, લોકાલોક સરૂપિજી, કેવલજ્ઞાનકી જ્યોતિ પ્રકાશક, અનંત ગુણે કરી પૂરજી; તીજે ભવ થાનક આરાધી, ગોત્ર તીર્થકર નૂર છે, બાર ગુણાકાર એહવા અરિહંત, આરાધો ગુણ ભૂરો. અષ્ટ કરમકું દમન કરીને, ગમન કિયે શિવનાશીજી, અવ્યાબાધ આદિ અનાદિ, ચિદાનંધ ચિરાશીજી; પરમાતમ પદ પુરણ વિલાસી, અઘ ઘન દાખ વિનાશી, અનંત ચતુષ્ટય શિવપદ ધ્યા, કેવલજ્ઞાની ભાષીજી. પંચાચાર પાલે ઉજવાલે, દેષ રહિત ગુણધારીજી, ગુણ છત્તીસે આગમધારી, દ્વાદશ અંગે વિચારીજી;
