________________
શ્રીપાળ રાજાને રાસ સાપડા, સાપડી, વહી, દસ્તરી, એળિયા, પૂઠાં, રૂમાલ, હિંગળક, શાહી, ચંદરવા, ચાબખી, લેખણ, ખડિયા, પીંછીઓ, કાગળ, જુજબળ (કંપાસ), ફાંટિયા વગેરે વસ્તુઓ એકઠી કરી શકિતઅનુસાર યોગ્યતાવંત ચિત્ત સાથે સ્વાધ્યાય ધ્યાન કરી સાતમા પદનું શ્રીપાળ મહારાજાએ આરાધન કર્યું. આઠમા ૫દરૂપ ચારિત્રપદની આરાધનામાં પોતે અંગીકાર કરેલાં ચાર આણુવ્રત એટલે કે પ્રાણાતિપાત કઈ જીવને સંતાપ દુઃખ ન થાય તે પહેલું, તથા પાંચ મોટાં જૂઠ (ધમ પુણ્યના કારણ સિવાય) ન બોલવાં તે બીજું, તેમજ ચોરી ન કરવી તે ત્રીજું, અને સ્ત્રી સમાગમ ન કરવો તે ચેાથું આણુવ્રત એ ચારે અણુવ્રત (અર્થાત્ સ્થળપણે–દેશવિરતિ રૂપ વ્રત ગૃહસ્થને પાળવાં પડે છે, સર્વવિરતી રૂપ સર્વથા એ ચારેને ત્યાગ કરવો ગૃહસ્થને પાલવી શકે નહીં, જેથી મહાવ્રતથી ઓછાશવાળાં હોય તે અણુવ્રત કહેવાય છે) તેઓનું પૂર્ણ પણે પાલન કરી શ્રીપાલ મહારાજા ગુરૂરાજ પાસેથી આદરેલા નિયમરૂપ ગૃહસ્થધર્મ સહિત યતિ-સાધુઓને અન્ન વસ્ત્ર પાત્રાદિના દાન દેતાં તથા સ્વતિ વંદન કરતા દ્રવ્યભાવ ભેદવડે નિશ્ચળતા સહ એકાંત ચતિ ધર્મના પ્રેમી બની ચારિત્રપદની આરાધના કરવામાં મસ્ત થયા. તે પછી નવમા પદરૂપ તપ પદની આરાધના ભકિતમાં શ્રીપાળમહારાજાએ આલોક સંબંધી તથા પરલોક સંબંધી વાંછના ત્યાગી દઈ તમામ જગાએ સ્વતંત્રતા અંગીકાર કરી કર્મ તપાવવાને માટે પોતાની આત્મશકિત મુજબ છ બાહ્ય ને છ અત્યંતર ભેદ મળી બારે ભેદથી તપનું શુદ્ધપણે આરાધન કર્યું. આ પ્રમાણે નવે પદનું દ્રવ્ય અને ભાવ એ બેઉ પ્રકારની ભકિતથી શ્રીપાળમહારાજા શ્રી સિદ્ધચક્રજીનું આરાધન કર્યા કરતાં વિશેષ મંગળમાળા સ્વાધીન કરતા હતા. અને જ્યારે તે એકાંશી આંબિલ–નવ ઓળીને મર્યાદાવડે પૂર્ણ થતાં સાડા ચાર વર્ષ પૂર્ણ થયાં ત્યારે તે નવપદજીના તપની પૂર્ણાહુતી સંબંધી ઉદ્યાન ઉજમણું કરવા બાબતને શ્રીપાળ મહારાજાને હર્ષ પેદા થયે કેમકે ઉજમણું વિના તપનું ફળ પૂર્ણપણે પ્રાપ્ત થઈ શકતું જ નથી; માટે પૂર્ણ લાભ મેળવવા ઉજમણું આદરવાની અંગદેશ પતિએ તૈયારી કરી. (યશોવિજયજી કહે છે કે–ચોથા ખંડની અંદર ચડતા રંગપૂર્વક નવમી ઢાળ પૂર્ણ થઈ. તે એજ બોધ આપે છે કે-જે મનુષ્ય ઉત્તમ ભાવથી શ્રી સિદ્ધચક્રજીના ગુણોની સ્તવના કરે તે મનુષ્ય અવશ્ય વિનય, સારો યશ અને સુખ પ્રાપ્ત કરે છે. માટે હે શ્રોતાગણ! તમે પણ તેજ પ્રભુના ગુણે સ્તવી તે લાભ પ્રાપ્ત કરવા ઉદ્યમ આદરો.) (૧-૧૭].