________________
શ્રીપાળ રાજાના રાસ ત્રતનિયમાદિક પાલતો, વિરતિની ભકિત કરંત, મે. આરાધે ચારિત્ર ધર્મને; રાગી યતિધર્મ એકંત મે. મ. ૧૩ તજી ઈચ્છા ઈહ પર લેકની, હઈ સઘળે અપ્રતિબદ્ધ, મે ષટ બાહ્ય અત્યંતર ષટ કરી, આરાધે તવપદ શુદ્ધ. મે
મ, ૧૪ ઉત્તમ નવપદ દવ્યભાવથી, શુભભકિત કરી શ્રીપાલ; મે. આરાધે સિદ્ધચક્રને, નિત પામે મંગળમાળ; મે. મ. ૧૫ ઇમ સિદ્ધચકની સેવના, કરે સાડાચાર તે વર્ષ; મે. હવે ઉજમણા વિધિતણો, પૂરે તપ ઉપને હર્ષ; એ. મ. ૧૬ ચોથે ખડે પૂરી થઈ, ઢાલ નવમી ચઢતે રંગ; મે વિનય સુજસ સુખ તે લહે, સિદ્ધચક્ર થણે જે ચંગ. મે.
મ. ૧૭ અર્થ–તે પછી મહાન ઉદાર ચિતવત શ્રીપાળ મહારાજા પોતાના પરિવાર સહિત વિધિપૂર્વક સારૂં મુહુર્ત સાધી આનંદવડે શ્રી સિદ્ધચક્રની આરાધના કરવામાં પ્રવૃત્ત થયા. એ જાણી પટરાણી મયણાસુંદરીએ પતિદેવ પ્રત્યે કહ્યું – આગળ આપણે શ્રી સિદ્ધચક્રજીનું પૂજન વગેરે કર્યું હતું, પણ તે વખતે આપણી પાસે વિશેષ ધનસંપત્તિ ન હતી. તેના લીધે જોઈએ તેવી ઉદારતા સાથ ભકિત થઈ શકી નથી, પરંતુ હમણું તે આ૫ ઇંદ્રના જેવી ઋદ્ધિથી વિદ્યમાન છે, માટે જ કહું છું કે જે મનુષ્ય જ્યારે ધનની વિશેષ છત હોય ત્યારે ધર્મસંબંધી કરણીમાં ટુંકું દિલ રાખી ઓછું ધન વાવરે તે મનુષ્ય પૂર્ણ ફળ પામી શક્તો નથી એ નિઃસંદેહની વાત છે. એ હેતુને ધ્યાનમાં લઈ હાલની સંપત્તિ પ્રમાણે પુષ્કળ ધન વાપરી વિસ્તારપૂર્વક પૂજનાદિની સામગ્રી મેળવી વિવેક સાથે નવપદજીનું પૂજન-આરાધન કરવું ઘટિત છે; માટે ધન હાથ કર્યાને લહાવ લેવા પૂર્ણ રાગને ટેક રાખી પૂજન કરો. મયણાસુંદરીનું આ પ્રમાણે બોલવું થતાં તે વચનેને મનમાં ગ્રહણ કરી મહાન ભકિતવંત શ્રીપાળમહારાજા પિતાની શકિતના પ્રમાણપૂર્વક તત્વરૂપ અરિહંતાદિક નવપદજીનું આરાધન કરવા લાગ્યા. તેમાં પ્રથમ પદરૂપ શ્રી અરિહંત પશુની આરાધનામાં બાવન જિનાલયયુકત નવ જિનમંદિર બંધાવ્યાં, નવનવીન જન પ્રતિમાજી ભરાવ્યાં અને નવજીવ મંદિરની મટાપન કરાવી જિર્ણોદ્ધારનું ફળ મેળવ્યું, તથા ત્રણ–પાંચ-આઠ સત્તર, એકવીશ અને એકસો આઠ. એમ વિવિધ ભેદવાળી પૂજાએ ભણાવી શુભ