________________
૨૪૮
શ્રીપાળ રાજાના રાસ
•
ગથી મહાન્ પહાડના આઠે મદરૂપ આઠે શિખાને તાડી પાડયાં છે, જેથી અહકાર-ગવ વગરના થતાં નિરાભિમાની થયા છે. જ્યાં લગી મનુષ્યમાં આઠ મદ વસી રહ્યા ડાય ત્યાં ઢગી મનુષ્યમાં વિનય, વિવેક આવવા પામતા નથી; કેમકે તે અક્કડ રહે છે; પણ આપે તે માનવરૂપ પહાડના માવ વાવડે નાશ કરી નિર્મોની અન્યા છે. વળી માયારૂપ ઝેરની વેલને તા આપે જડમૂળથી સહેજમાં ઉખેડી નાખી છે, એટલે કે સાધુપણામાં તપ વગેરે કરવા છતાં પણ સ્ત્રીવેદ આપનારી માયા પટ ખરેખર ઝેરી વેલના જેવી પ્રાણીના પ્રાણના ભંગ કરનાર છે તેના ત્યાગરૂપ આવ ( સરલતા નિષ્કપટ ભાવ) રૂપ ખીલાવડે વગર મહેનતે સહેજસાની રમતમાં એકઠી કરી એકી વખતે મૂળ સહિત ઉખેડી દીધી જેથી આપ નિર્માયી થયા છે. વળી પરિગ્રહમૂર્છા ( ઇચ્છારૂપ પાણીથી ભરેલા કે જેના કષાય વંત સાધારણ જન પાર ન પામિ શકે એવા તથા અભાવિને અનાદિ અનત અને વિને અનાદિ સાંત છે એવા લાલ રૂપિ ઊંડા અપારવાળા સમુદ્રને આપ મુકિત નિભિતા રૂપ ગુણ સરખા વહાણુથી તરીને પાર પામ્યા એથી આપ લેાભરહિત નિૉભી થયા છે. એ ક્રોધ, માન, માયા ને લાભ મળી ચારૢ કષાયા કે જે સંસારરૂપી વૃક્ષના પાયા છે ( અર્થાત્ જ્યાં લગી એ ચાર કષાયેા વિદ્યમાન હૈાય ત્યાં લગીજ સંસારનું કાયમપણું છે, અને એ ચારેના નાશ થયા કે સંસારના પણ અંત આવી જાય છે; કેમકે સસારને કાયમપણું છે, અને એ ચારેના નાશ થયા કે સ`સારની વૃદ્ધિ અંધ પડી જાય છે માટેજ ભવરૂપ તરૂને ટકાવી રાખનાર કષાચીને પાયા સરખા કહેવામાં આવેલ છે. ) એ ચાર કષાયના અનંતાનુબંધી વગેરે બહુ ભેદ છે અને એ બહુજ ખેદ ( દિલગીરી દુ:ખ ) દેનારા છે, માટે કષાયકદ નિકંદન પ્રભા ! આપ જયવતા વ! વળી એ સમર્થ સ્વામી ! કામદેવે અહંકાર સહિત હરી હર બ્રહ્મા ઇંદ્ર ચંદ્રાદિ તમામ દેવાને જિતી લીધા છે, મતલબ કે તમામ કામઢેવના કેન્રી બન્યા છે તેવા સહુથી વિશેષ બળવંત કામદેવને પણ આપે... પરિપૂર્ણ પરાક્રમ નિજસ્વરૂપ ધ્યાનના એક ધક્કા વડેજ મારી નાખ્યા છે એથી આપ કામજીપક અધ્યા ત્મમાગિ ચેાગીશ છે; કેમકે અજિત કામને પણ બ્રહ્મચયં વ્રતની નવક્રેડિટ ( નવવાડી ) પ્રત્યાખ્યાનના કરવાના બળથી અધિક વખત શ્રમ ન લેતાં પહેલાજ સપાટામાં આપે પાછે પાડી અતદશાએ પહાંચાડા છે તેથી આપ અજિતને જીતવાથી અજિતસેન નામને દીપાવ્યુ. છે; જેમકે જનાવરામાં સહું કરતાં સિ'હુ મળવાન છે કે જેના શબ્દ સાંભલતાંજ હાથીનુ ટાળુ પણ જીવ લઇ દશે દિશાએ નાસી જાય છે, તેવા મહામલિ સિંહ