________________
૨૦
૧૫૪
શ્રીપાળ રાજાનો રાસ તેહને તેડાવા મોકલ્યરે, રાયે નિજ પરધાનરે, ચ. તે જઈને તિહાં વિનવે હો લાલ; તવ મયણા મન હરખીયારે, પામી આદરમાનરે, ચ. સહિ કને તેડાવિયાં હે લાલ. બેસી રયણ સુખાસને રે, આવ્યા રાય હજુરરે, ચ. ભૂપતિ મન હરખિત થયું હો લાલ; નયણે નાહ નિહાળતારે, પ્રગટયે પ્રેમ અંકુરરે, ચ. સાચ જાડ નસાડિયું હે લાલ. વિદ્યાધરપુત્ર કહેરે, સઘળે તસ વિરતંતરે, ચતુરનર. વિદ્યાધરમુનિવર કહ્યો હો લાલ; પાપી શેઠે નાખિયેરે, સાયરમાં અમ કંતરે, ચતુરનર. વખતે આજ અમે લહ્યો હો લાલ, તે સુણતાં જવ ઓળખેરે, તવ હરખે મન રાયરે, ચ. પુત્ર સગી ભગિની તણે હો લાલ; અવિચાર્યું કીધું હતું, પણ આવું સવિ ડાયરે, ચ. ભેજનમાંહેધી ઢળ્યું હો લાલ.
૨૧ નરપતિ પૂછે બનેરે, કહો એ કિસ્યો વિચારરે, ચ. તવ તે બેલે કંપતા હે લાલ; શેઠે અહ વિગેઈયારે, લોભે થયા ખુવાર, ચ. કૂડું કપટ અમે કેળવ્યું હો લાલ.
૨૨ તવ રાજા રીસે ચઢયેરે, બાંધી અણુ શેઠરે, ચ. ડુંબ સહિત હણવા ધર્યા હો લાલ; તવ કુઅર આડે વરે, છેડાવ્યો તે શેઠરે, ચ. ઉત્તમ નર એમ જાણિયે હો લાલ. નિમિત્ત તવ બલિયે રે, સાચું મુજ નિમિત્તરે, ચ. એ બહુ માતંગનો ધણી હો લાલ; માતંગ કહિયે હાથિયારે, તેહને પ્રભુ વડ ચિત્તરે, ચ. એ રાજેસર રાજિયે હો લાલ.
૨૪ /
२३
