________________
શ્રી મૌન એકાદશી / વ્રત કથા
ચાલ્યો. સુવ્રત શેઠ પણ ગુરુને વાંદવા આવ્યો.
પછી ત્યાં મુનિશ્વરે પણ સર્વ પર્યદાની આગળ ધર્મોપદેશ દેવા માંડયો. ત્યાં માર્ગશિર સુદિ અગીયારશનું વ્યાખ્યાન દીધું. તે સુવ્રત શેઠે સાંભળ્યું. તેનો ઉહાપોહ કરતાં તેને જાતિ સ્મરણશાન ઉપજયું. તે જ્ઞાને કરી પૂર્વ ભવ સાંભર્યો જે હું પોતે અગીયારશનું તપ આરાધીને આરણ્યદેવલોકે ગયો. ત્યાંથી ચ્યવીને અહીંયા હું સુવ્રત શેઠ થયો છું. એમ વિચારી ઉભો થઇ બે હાથ જોડી કહેવા લાગ્યો- કે હે ભગવન! મને જે આજ્ઞા કરવા યોગ્ય હોય તે કહો.
ત્યારે ગુરુએ પણ તેમજ પૂર્વ ભવની વાત કહી સંભળાવી, અને કહ્યું કે તેં પૂર્વ ભવમાં મૌનએકાદશીનું તપ કર્યું હતું અને હમણાં પણ એ જ તપ કર. એથી તું મોક્ષનાં સુખ પામીશ.
તે સાંભળી કુટુંબ સહિત મૌનઅગીયારસનું તપ આદર્યું. એકાદશીને દિવસે કુટુંબ સહિત મૌનપણે રહી અહોરત્તો ચઉવિહાર પોસહ કરે. એક વખત ચોર લોકોએ સાંભળ્યું જે સુવ્રત શેઠ મૌન અગીયારસને દિવસે કુટુંબ સહિત મૌન રહીને પોસહ કરે છે, તેથી ચોરની ધાડ આવી તે શેઠનું ધન લેવા ઘરમાં પેઠી, પણ રાત્રિ પડી હતી, તેને યોગે કાંઇ સુઝે નહીં, તેથી ચોરોએ અગ્નિ આણી ઉદ્યોત કરી માલ લૂંટી લેવા માંડયો.
તે વખતે શેઠ કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાને ઉભો છે, તેણે ચોરોને દીઠા અને મનમાં વિચારવા લાગ્યો જે- મારુ ધન ચોરી લઇ જાય છે તે તો ભલે લઇ જાઓ, પરંતુ એણે અગ્નિ પ્રગટાવ્યો છે, તે મારા ઔદારિક શરીરના યોગે અગ્નિકાય જીવો હણાય છે, તેની વિરાધના મારાથી
