________________
૪૦
કરી પણ જેને આપીએ તેને કઈ દિવસ ભૂત-પ્રેત નડતું નથી, કદાચ હોય તે પણ દૂર થાય છે.
કલેક ૧૬-૧૭ના પ્રભાવને બતાવનારી કથા.
સારંગપુર નામે એક શહેર હતું. તેમાં સગર નામે રાજા હતા. તેને દેવીસિંહ નામે પુત્ર હતું. જે સગર રાજા ધર્મ પ્રત્યે શ્રદ્ધાળુ અને નીતિમાન હતું તે જ દેવીસિંહ નાસ્તિક અને કુર હતે.
રાજાએ પિતાના પુત્રને ધર્મના સંસ્કાર પાડવા માટે બહુ બહુ પ્રયત્ન કરવા માંડયા, પરંતુ તે સર્વ નિષ્ફળ નીવડ્યા.
આ બે દિવસ મઝ મઝા કરવી, સાધુ પુરૂષોને સતાવવા, નિર્દોષ માણસને હેરાન કરવા અને અનેક વ્યસને સેવવા એમાંજ તેના દિવસે પસાર થતા હતા.
રાજા તેના આ વર્તનથી બહુ દુઃખી થતું હતું, પરંતુ તેને એક ઉપાય સૂઝતું ન હતું. ઘણું ઘણું સારા અને વિદ્રાન માણસની સોબતમાં તેને રાખવા પ્રયત્ન કરતે, પરંતુ પરિણામે તેનું સારૂં ફળ કંઈ મળ્યું નહિ.
એક વખત રાજકુમાર પિતાના મિત્ર સાથે વનમાં ફરવા નીકળ્યું હતું. તેવામાં કોઈ તપસ્વી મુનિરાજ ધ્યાનમાં ઉભેલા તેમની નજરે પડયા, રાજકુમાર તથા તેના મિત્રે તે મુનિની પાસે આવ્યા. મુનિએ આ વખતે ધ્યાન પૂર્ણ કર્યું હતું. રાજકુમારે મુનિની મશ્કરી કરી અને કહ્યું, “હે મુનિ !
