________________
- ૩૦
હતે. તે જૈન ધર્મને વિષે બહુજ ભક્તિવાળે હતે, એક વખત રાજા પિતાને દરબાર ભરીને બેઠો છે, તેવામાં એક જાદુગર આવ્યું. તેણે રાજાને કહ્યું, કે જે આપની રજા હોય તે હું મારી કળા બતાવું.
રાજાની રજા મળવાથી તે અનેક જુદા જુદા વેશ કાઢી આખી સભાને ખુશ કરવા લાગે, ધીમે ધીમે જોનાર માણસો તેનું વખાણ કરવા લાગ્યા. તેથી તે મર્યાદા મૂકવા લાગ્યા. અને સામાન્ય મનુષ્યના વેષ કાઢવાને બદલે અનેક દેવદેવી એના કૃત્રિમ વેશ કાઢી તેમની મશ્કરી કરી બધા લોકોને હસાવવા લાગે. જ્યારે દેવીઓની મશ્કરી કરી તે સારું નહિં અને તે સહન થઈ શકયું નહિ.
ત્યારે સુબુદ્ધિ પ્રધાને તેને કહ્યું: “તું અનેક વેષ ભલે કાઢે, પરંતુ દેવ-દેવીઓના વેશ કાઢવા અને તેમની મશ્કરી કરવી તે વ્યાજબી નથી.” તે ઉચિત નથી.
પરંતુ જે બીજાને ખુશ કરવા જ આવ્યું હતું તે એમ કેમ માને? રાજા વિગેરે પણ જોવામાં મશગુલ હતા એટલે તેમણે આ કાંઈ ગણુકાયું નહિ. જાદુગરે ડીવારે શંકર વિષાગુરામ વિગેરેના વેશ કાઢી મશ્કરી કરી. સર્વને હસાવવા લાગે. વળી આગળ વધી જૈન સાધુ અને તીર્થકરોના પણ વેષ કાઢયા. - સુબુદ્ધિથી આ સહન ન થયું એટલે તેણે ત્યાં બેઠા બેઠા એક ચિત્તે ભક્તામર સ્તોત્રના આ બારમા લેકનું ચિંતવન કર્યું. તરત જ શાસન દેવી આવ્યા અને વેશ કાઢી
