________________
ભીમસેનને સંસાર પ્રભાને તેજ હીન કરતું અને ઘુઘરીઓના મનોહર નાદ વડે ચારે તરફથી દિગમંડળને વ્યાકુળ કરતું ઘૂમી રહ્યું હતું.
આવા દિવ્ય વિમાનને જોઈ સુશીલા આશ્ચર્યથી જાગી ગઈ અને ચારે તરફ જેવા લાગી પણ. તેને કોઈ એવું વિમાન બહાર દેખાયું નહિ, તે વિચારવા લાગી :
શું આ ઈન્દ્રજાળ હશે? કેતુક કરનારી કોઈ દેવમાયા હશે? કે પછી મારા ઈષ્ટ મનોરથને સૂચવતું કેઈ ઇગિત હશે?...” આમ વિચાર કરતી તે શસ્ત્ર ત્યજીને બેઠી થઈ ગઈ અને નવકારમંત્રનું સ્મરણ કરતી ભીમસેનના શયન ગૃહમાં ગઈ
ભીમસેન ત્યારે સૂતા હતા. સુશીલાએ જઈને તેને હળવેથી જાગૃત કર્યો. ભીમસેનને જાગેલે જોઈ તે મંજલ વરે બેલી :
વસુધાધિપ ! શાંત અને તેજસ્વી મૂર્તિ વડે આપ સર્વ જનોના દુઃખને હમેશાં દૂર કરો છો. આપ તે કર્મ અને ધર્મ બન્નેના ઉત્કૃષ્ટ સાધક છે.
પ્રજાપતે ! આ લોકમાં સર્વ પ્રજાનું પાલન કરવાથી આપ ખરેખર પિતા છે. હે ગૃપ ! તેઓનાં માતાપિતા તે માત્ર જન્મદાયક જ છે.
હે ઈશ ! હું આપની ચરણ છાયામાં આવી છું. આ છાયા અને સર્વ સુખ આપનારી છે.
હે નરનાથ! આપ પ્રેમલ દષ્ટિ વડે મને આનંદિત