________________
પંપ આડે આવ્યા
૩૧
મને જણા ત્યાં આગળ ગયા. એ મહેલ આગળ ફળથી લચેલાં વૃક્ષે હતાં. ફળ જોઈને તેને ખાવાનું મન થયું. આમેય ખંનેને ભૂખ તેા લાગી જ હતી. મંત્રીએ ફળ તાડયાં અને અને ખાવા લાગ્યા.
ફળ ખાતાં તે જાદુ થઈ ગયા. બંનેનું માનવ સ્વરૂપ અદૃશ્ય થઈ ગયું. અને વાનર બની ગયા. ચિંતાનો થયેલા આ ફેરફાર જોઈ મને એકખીજાના સામુ` વિસ્મય અને ભયથી જોવા લાગ્યા.
આ અવસ્થામાં કેટલેક સમય તેએ ત્યાંને ત્યાં જ ડરથી ધ્રૂજતા એસી રહ્યા. એ જ સમયે પેલે વિદ્યાધર ત્યાં આન્યા. તેની સાથે પેલી યુવતી પણ હતી.
એ યુવતી અને વિદ્યાધરને આ બંને આળખી ગયા. એટલે તરત જ તેમણે ભયથી ચીચીયારી કરી.
વાંદરાનો અવાજ સાંભળી વિદ્યાધર તે તરફ જોવા લાગ્યા. એ જોતાં જ તેને ખ્યાલ આવી ગયે કે આ તે મારા ઉપકારીજનો છે, તેણે તરત જ એક ઝાડ પરથી પુષ્પ તાડયું. અને એ પુષ્પ બંનેને સુધાયું. પુષ્પની સુવાસનો સ્પર્શ થતાં જ ખંનેએ પેાતાનું માનવ સ્વરૂપ પ્રાપ્ત કર્યું. તમે અહીં કયાંથી ?' વિદ્યાધરે પૂછ્યું. મત્રીએ બનેલી બધી વિગત જણાવી. અને ઉપકાર માનતા કહ્યું ; હું આપે જો અમને પેલી પ્રભાવિક ગુટિકા ન આપી હાત, તા તા અમે ક્યારનાય મૃત્યુ પામ્યા હાત. આપના પ્રભાયી જ અમે અત્યારે આપની સમક્ષ ઊભા છીએ.
*
