________________
પાપ આડે આવ્યા
૩૮૫
મુનીશ્વરે ધર્મલાભ આપે અને ઉપદેશ આપે છે ભવ્ય ! મહા દુર્લભ એવા માનવભવને પામીને, ભવ્ય આત્માઓએ એક ક્ષણ પણ ખરાબ રીતે વ્યય ન કરતાં ધર્મનું આરાધન કરવું જોઈએ. હિંસા, અસત્ય, ચેરી, મૈથુન અને પરિગ્રહને સશે ત્યાગ કરે. સર્વસ્વ ત્યાગ ન બની શકે તે તેનાથી જેટલું ખચાય તેટલું બચે. તેને ત્યાગ કરવામાં જ ધર્મ છે. જેઓ આવા ધર્મનું નિરંતર સેવન કરે છે, તેઓને જરૂરથી સ્વર્ગના સુખની પ્રાપ્તિ થાય છે. જેઓ ધર્મ નહિ કરતાં પાપમય જીવન ગુજારે છે, તેઓ મરીને અંતે નરક આદિ નીચ ગતિમાં જાય છે અને અસહ્ય દુઃખાને ભેગવે છે, આથી મહાનુભાવ! ધર્મ કરે. ધર્મ કરો,
મુનીશ્વરની ધર્મદેશના સાંભળી બન્નેના આત્માને અત્યંત આનંદ થયો અને ધર્મ ઉપર તેઓ અને વધુ શ્રદ્ધા સેવવા લાગ્યા.
ત્યાંથી તેઓ ફરી વાવને કાંઠે આવ્યા, ત્યારે સૂર્ય અસ્તાચળ તરફ જઈ રહ્યો હતો. નગર ત પાછા ફરવામાં આવે તે માર્ગમાં જ અંધારું થઈ જાય. આથી બનેએ રાતવાસો ત્યાં જ કરવાનું નક્કી કર્યું. અને મનમાં નવકાર મંત્રનું રટણ કરતાં તેઓ એ વાવ ઉપર જ નિદ્રાધીન બન્યા.
મેડી રાતે રાજા જાગી ગયું. તેણે કયાંક કઈ સ્ત્રીને રડવાનો અવાજ સાંભળે. એ અવાજ કેને હશે એ વિચારથી તે જાગી ગયે. પિતે સ્વપ્નમાં તે રુદનનો અવાજ સાંભળ્યો નથી ને ? એ ખાત્રી કરવા તેણે કાન સરવા કર્યા. એમ
ભી. ૨૫