________________
રામ અને લક્ષ્મણ રમવા લાગે. સોના રૂપાનાં વિવિધ રમકડાઓને એ ભાંગવા ને તેડવા લાગે. કાલુ કાલુ બેલવા પણ લાગે.
એ જ અરસામાં પ્રિયદર્શનાએ એક શાંત ને ચાંદની તે સુવર્ણ શય્યામાં સૂતા સૂતા રાત્રિના છેલા પ્રહરે એક સ્વપ્ન જોયું. સ્વપ્ન પૂરું થતાં જ તે જાગી ગઈ અને ચારે બાજુ જેવા લાગી. બારીમાંથી બહાર નજર કરતાં જોયું તે હજી તારા ટમટમતા હતા અને અંધારું આછું આછું અવનિ. પર પથરાયેલું હતું.
પણ સ્વપ્ન એટલું સુંદર ને શુભ, ભવ્ય અને દિવ્ય હતું કે તેણે સૂવાનું માંડી વાળ્યું. અને બાકીને સમય વીતરાગ ભગવંતનું સ્મરણ કરવા લાગી.
ગુણસેન જાગે એટલે તરત જ તેની પાસે જઈને વિનયથી ઊભી રહી. પ્રથમ પ્રણામ કર્યા ને પોતાના આવવાનું પ્રયેાજન કહ્યું :
“હે સ્વામિન ! આજે મેં રાત્રિના છેલા પ્રહરે વનમાં રૂવાબથી ઊભેલા અને જગત આખાને જાણે પડકાર કરતે હેય એવા વનવિહારી મૃગેન્દ્રને જે હતે. એને જોતાં જ હું જાગી ગઈ અને આ શુભ સ્વપ્ન છે તેમ સમજી પછી બાકીને સમય નવકાર મંત્ર ગણવા લાગી.”
હે પ્રાણનાથ ! આપ મને સમજાવે કે આ સ્વપ્નનું ફળ મને શું મળશે ?”
ગુણસેને તરત જ કીધું : “દેવી ! આપને સિંહસમાન એવા પરાક્રમી પુત્ર રત્નની પ્રાપ્તિ થશે.”
