________________
૩૪૬
ભીમસેન ચરિત્ર વધુ વિવળ બનાવે છે. પાપમાં દોરી જાય છે, પાપ કરાવે છે. ને અંતે નરકના ખાડામાં જીવને પડવું પડે છે. રાજાને સાક્ષાત્ મૃત્યુ જાણે. તેનાથી જીવ ડરે છે અને તેનાથી ગભરાયેલે જીવ ગમે ત્યાં કૂદી પડે છે.
જે વિષ્ટાને ખાડે હવે તે ગર્ભવાસ છે. જવ ત્યાં નવ નવ માસ સુધી ઊંધા માથે રહે છે. વીર્ય ને પરસેવા વગેરેથી એ ગોંધાયેલો રહે છે.
લલિતાંગના ખાડામાંથી બહાર નીકળવાના પ્રસંગને પ્રસવ જાણે. જીવ અનેક યાતના વેઠી માતાના ગર્ભમાંથી બહાર આવે છે.
ધાત્રીને તમે પુણ્ય માને. પુણ્ય હોય તે એવે સવેગ મળે છે. સુખ ને સાહ્યબી મળે છે.
ભવ્યાત્માઓ ! ગર્ભવાસનું દુઃખ ખરેખર અસહ્ય ને અકથ્ય છે. શાસ્ત્રકારો ફરમાવે છે કે, કેળના ગર્ભ જેવું સુકોમળ શરીર હોય, એ શરીર ઉપર અગ્નિથી તપાવેલી લાલચળ અનેક સૌ એકી સાથે ભેંકવામાં આવે ને તેનાથી શરીરને જે વેદના થાય, રોમેરોમમાં જે લાય બળે, અંગે અંગમાં જે બળતરા, કષ્ટ થાય તેના કરતાં આઠ ઘણું વિશેષ દુખ ગર્ભમાં રહેલા જીવને થાય છે. અને પ્રસવ સમયના જીવને થતાં દુખની તે કઈ ગણત્રી જ નથી. અનંત દુઃખ તે સમયે જીવ અનુભવે છે.
ભવ્યજને ! ગર્ભાવાસના આ દુઃખને સાંભળીને તમે
