________________
ગુરૂની ગરવી વાણું
૩૩૩ તેણે પાકે પ્રબંધ કરાવ્યો. કોઈ સશક્ત કામધંધા વિનાને ન રહે, તે માટે પણ તેણે એગ્ય વ્યવસ્થા કરી. બાળકોને નાની વયથી જ એગ્ય ને ઉત્તમ સંસ્કાર મળે તે માટે પણ ખાસ ધ્યાન આપ્યું. પિતાના નગરજને કેમ વધુ સુશીલ, સંસ્કારી ને ધર્મિષ્ઠ બને તે માટે તેણે સતત કાળજી રાખવા માંડી.
પિતે રાજગૃહીને નરેશ હતો, છતાં પણ તેણે કદી રાજાશાહી ભોગવવાની ઈરછા ન કરી. એક પિતાની જેમ તેણે પ્રજાને પુત્ર રૂપ માની તેનું રક્ષણ અને સંવર્ધન કરવા માંડયું.
નગરજને તેને શાસન તળે સુખી અને સમૃદ્ધ હતાં. કેઈને ય તેના માટે કંઈ ફરિયાદ ન હતી. સૌ ભીમસેનની ઉદારતા, ન્યાયપ્રિયતા ને વધુ તે તેના માનવતાલક્ષી ગુણેની પ્રશંસા કરતું હતું. પરદેશીએ તે તેના મુક્ત કંઠે ગીત ગાતા હતા.
એક સવારે ઉદ્યાનપાલે ભીમસેનના રાજમહેલમાં આવી વધાઈ ખાધી ?
• રાજગૃહી નરેશ શ્રી ભીમસેન જય હો !”
કહે, શું ખબર લાવ્યા છે ? આજ કંઈ શુભ સમાચાર છે ? હોય તે જણાવે.” ભીમસેને ઉદ્યાનપાલના પ્રણામ સ્વીકારતાં કહ્યું.
“રાજન ! સમાચાર તો આપના માટે ઘણા જ શુભ અને મંગલ છે. રાજગૃહીની ધરતી આજ પાવન થઈ રહા છે ! સૌના ચરણ સ્પર્શથી તેની ધૂળ પવિત્ર બની રહી છે ! શ્રમણ ભગવંતના આગમનથી રાજગૃહીની દશે દિશાઓ