________________
૩૩૦
ભીમસેન ચરિત્ર
તેની શરમ જતી રહી, ક્ષેાભ આછે થઇ ગયા અને હળવા હૈયે પેાતાના સ્વજના સાથે તે ભળી ગયે..
મત્રીઓ અને નગરશ્રેષ્ઠીએ તે ભીમસેનની આ ઉદારતા જોઇ મુગ્ધ બની ગયા. તેએએ તેમના જયનાદ કર્યાં. થાડીવારે સૌએ પ્રયાણ કર્યુ`'; અહીથી ભીમસેન અને હરિષણના અશ્વા સાથે સાથે ચાલવા
લાગ્યા.
રાજગૃહી હવે કંઈ બહુ દૂર ન હતી. થોડાજ સમયમાં સૌ રાજગૃહીના પાદરે આવી ઊભા રહ્યા.
ભીમસેને દૂરથી દેખાતા જિનચૈત્યાના ઉન્નત શિખર જોઇને ભાવથી પ્રણામ કર્યાં : નમે જિણાણું.
ન
રાજગૃહીના નગરજના તેા તેમના નરેશના આગમનની શહ જોઈને જ ઊભા હતા. જેવા તેઓના દર્શન થયાં કે તરત જ મોંગલ વાજિંત્રા ગૂંજી ઊઠયાં, હવામાં ભીમસેનનાં નામના જયનાદના પ્રચંડ ાષ ઊઠવા લાગ્યા.
ધ્વજાએથી મજાર બધા શણગારેલા હતા. અને ઊંચે ઝરુખા અને અટારીએ ઉપર અનેક જનેાની ભીડ જામી હતી. રસ્તા ઉપર પણ માનવ મેનીનેા પાર ન હતા. ઠેર ઠેર રંગાળી પૂરેલી હતી. આસાપાલવના, સાચા મેાતીઓના તારણુ આંધેલા હતા. નગરની કુમારિકાએ, યુવતીએ અને સેાહાગણેા હાથમાં અક્ષત અને ફૂલહાર લઈને ઊભી હતી,
જ્યાં જ્યાંથી ભીમસેન પસાર થયા, ત્યાં ત્યાં સૌએ તેને ફુલડે વધાભ્યેા. અનેકાએ તેને ફુલહાર પહેરાવ્યા.
