________________
માંવ મેલડી
૩૫
ભીમસેને સેનાને થંભી જવા કહ્યું. ને ત્યાં જ સૌ આડ નીચે પડાવ નાંખીને હર્ષિણની રાહ જોવા લાગ્યા.
ત્યાં જ હરિષેણના અશ્વ દોડતા દોડતા આવી પહેાંચ્યા. સુભટાને જોતા જ પૂછ્યું : ૮ અરે ભાઈ ! રાજગૃહી નરેશ ભીમસેન ! કયાં છે ??
· અહી'થી સીધા ચાલ્યા જાવ. ત્યાં દૂર આમ્રવૃક્ષ તળે આરામ લઈ રહ્યા છે.’ પેલા સુભટે આંગળી ચીંધી જવાખ આપ્યું.
હરિષણે ફરી અશ્વને તેજ કર્યાં, અવે પણ વેગથી દોડવા માડયું. હિક્ષેણે અશ્વ ઉપરથી જ સાદ કરવા માંડયા : અડધું ! મંધુ !...'
હરિષણની ખૂમ સાંભળતા જ ભીમસેન તરત ઊભે થઈ ગયે.. તેણે સામે પ્રત્યુત્તર વાળ્યેા : ‘ હૈ..... ......ણુ ...............ણુ’
સામેથી પણ એવા જ જવાબ મળ્યા : .......... .....ધુ.
`ને અવાજ ઘણુ! નજદીક થઈ ગયા. ભીમસેનને જોતા જ હરિષેણે અબ્ધ ઉપરથી કૂદકા માર્યાં, અને દોડતા જઈ વહાલથી ભીમસેનને વળગી પડચેા. ભીમસેને પણ તેને તરત જ પેાતાની છાતી સરસે. ચાંપી દીધા.
બે ભાઇઓનુ એ અપૂર્વ મિલન હતું! અને ગળે વળગી એકબીજાના સ્નેહ પ્રદર્શિત કરી રહ્યા હતા.
