________________
એજ જગલ, એ જ રાત
ર
શસ્ત્ર સજ્જ બનેલા આ યુવાનાને કોઈ જુએ તે એ માની પણ ન શકે કે એક દિવસ આ જ યુવાનેા જંગલની મધરાતે ભૂખથી રડતા હતા. પૂરેપૂરું યૌવન બંનેની દેહયષ્ટી ઉપર ઝગારા મારતું હતું. વદન ઉપર વીરશ્રી ચમકતી હતી, ખીડાયેલા હાઠ સત્તાનું સૂચન કરતા હતા.
બંને પૂરી તૈયારી કરી ભીમસેન પાસે આવ્યા. પિતાજીને પ્રણામ કર્યાં, તેમને ચરણ સ્પ કર્યાં, આશીર્વાદ લીધા. પિતાને પ્રણમી મા સુશીલાને પણ વંદન કર્યાં. તેના 'તરની આશિષ લીધી અને એ વિધિ પતાવી બંને સફેદ અશ્વો ઉપર સવાર થયા.
ભીમસેન પણ આગળ પ્રયાણ માટે ઝડપથી તૈયાર થઈ ગયે. તે પણ અશ્વ ઉપર બેઠે. સૌથી આગળ તેણે પોતાને અશ્વ ઊભા રાખ્યા, તેની પાછળ 'ને રાજકુમારોના અશ્વો ગેાઠવાયા. અને એ સૌની પાછળ આખી સેના ચાલવા લાગી. ભીમસેને પેાતાના અવને ડચકારા કર્યાં. અવે સ્વામીની આજ્ઞાના સ્વીકાર કર્યાં, અને ધીમે ધીમે ચાલવા માડ્યું. સેનાએ બુલંદ અવાજે ઘાષણા કરી : · મહારાજાધિરાજ રાજગૃહી નરેશ ભીમસેનને જય.
"
૮ મહાપ્રતાપી દેવસેન કુંવરના જય હા.”
*
નર ખંકા કેતુસેન કુંવરના જય હા.’ ભીમસેને એ સમયે નવકાર મત્રનુ સ્મરણ કર્યું. મનેામન ભાવથી તેણે પંચ પરમેષ્ઠિને નમસ્કાર કર્યાં. અને સૂચના પ્રાર ંભ કર્યાં.