________________
સજે શસ્ત્ર શણગાર
૨૮૩ ડાઘને દેવા માટે તે ન જાણે કેટલાય ભ કરવા પડશે. માટે શેઠ ! આત્માને ઉજળે રાખજો.' વિદાય આપતાં ભીમસેને શેઠને કહ્યું.
શેઠે ભીમસેનની સલાહને શીરોમાન્ય કરી અને લળી લળીને પ્રણામ કરી ત્યાંથી વિદાય લીધી.
અરિંજય તે ભીમસેનની આ માનવતા ને કરુણા જોઈ આભે જ બની ગયો. પોતાના ભાણેજમાં આવા ઉત્તમ ગુણેનો. વાસ છે, તે જોઈ તેની છાતી હર્ષથી કુલાવા લાગી.
છ એક દિવસ મામા-ભાણેજ સાથે રહ્યા. એ દિવસે માં બંનેએ ખૂબ ખૂબ વિચારોની આપ-લે કરી. અરિજયે ભીમસેનના બાળકોને પેટ ભરીને રમાડયા અને તેમને અનેક પ્રકારનાં સેનાનાં રમકડાં વગેરે અપાવ્યાં. ભાણેજ વહુને પણ યોગ્ય ભેટો આપી.
વિદાય વેળાએ કહ્યું “ભીમસેન ! જ્યારે પણ તને કંઈ જરૂર પડે તે મને સંદેશ મોકલજે. તરત જ તેને અમલ કરીશ. તું હવે જરાય મુંઝાઈશ નહિ. અને જ્યારે તું રાજગૃહ જવા નીકળે ત્યારે મને જરૂરથી ખબર કરજે.'
ભીમસેને વિદાય થતાં મામાને પ્રણામ કર્યા. મામાએ તેના મસ્તક ઉપર હાથ મૂકી આશીર્વાદ આપ્યા : “સુખી થા. તારું કલ્યાણ થાય.”
- ભીમસેને એ પછી પિતાનું સઘળું ચિત્ત દેવસેન અને. કેતુસેનની કેળવણીમાં લગાડયું. બંનેની ઉંમર હવે જીવન