________________
૧૩૨
ભીમસેન ચરિત્ર
માંજતા શીખ. ઘસીને માંજીશ તા ત્તારી મહેંદી સુકાઈ નહિ જાય.
૮ ટેકરા સાચવવા'તાં તે અહી શું દાટવા આવી હતી. ખબરદાર! જો છેોકરાઓ પાછળ બહુ સમય બગાડય છે તે? અહી તું મારા ઘરનું કામ કરવા આવી છે. કરા ઉછેરવા નથી આવી સમજીને !
તારા
આવી આવી તે અનેક કટકટ ભદ્રા કરતી ને સુશીલાને ન સભળાવવાનું સંભળાવતી. એ સાંભળીને સુશીલાની આંખમાં આંસુ આવી જતાં. પણ એ પ્રગટ સતી નહિ. એમ રડે તેા તા ભદ્રા વધુ જ ફોલી ખાય ને ! આથી એ છાનું છાનુ` રડી લેતી.
ભીમસેનને પણ પેાતાના આ દુઃખની વાત કહેતી નહિ. પેાતે એકલી જ સમભાવે તે બધુ સહન કરી લેતી ભદ્રા આળકાને વઢતી ને ડરાવતી ત્યારે તેના જીવ કપાઈ જતા હતા. એવુ' જ્યારે બનતુ ત્યારે તે રાતે તે ખાળકાને નહાલથી પંપાળીને ખૂબ રડતી. અને કયા પાપે મારા આ ફૂલ જેવા મળકાની આ દશા થઈ છે, એમ દેવને પૂછતી. પણ દેવ કઈ થાડા જવાબ આપે છે ? આથી એ વિચારતી કે આ અધી કમની લીલા છે. પેાતે પૂ`ભવમાં કાઈ ખરાત ક્રમાં કર્યા હશે. તે આજ ઉદ્ભયમાં આવ્યાં છે. આમ પેાતાના જ કમેના દોષ દઈ એ શાંતભાવે બધાં દુઃખા સહન કરતી હતી. થોડા દિવસેામાં તે ભદ્રાએ સુશીલા અને તેના માળકોની દશા અધમૂઆ જેવી કરી નાંખી,
