________________
સુશીલાની અગ્નિ પરીક્ષા
૧૮ નિંદા કરવામાં તે સદાય તત્પર રહેતી હતી. ધમી જનેની ઈ પણ ખૂબ જ કરતી હતી.
ભીમસેન અને તેને પરિવાર લક્ષ્મીપતિ શેઠની દુકાને આવ્યું એટલે તેઓને લઈ શેઠ ઘરે આવ્યા. અને પિતાની પત્નીને કહ્યું: “સુંદરી ! આ લેકે ઘણા જ ભાગ્યશાળી અને પુણ્યવંતા છે. પરંતુ પૂર્વભવના કંઈ પાપકર્મને લીધે આજ તેઓની આવી દુઃખદાયક દશા થઈ છે. આપણું ભાગ્યયોગે જ તેઓ આપણે ત્યાં આવ્યા છે. કામ કરેવામાં આ પતિ-પત્ની બંને કુશળ છે. મેં તેઓ સૌને આપણે ત્યાં કામે રાખ્યાં છે. આ પુરુષ છે તે મારી દુકાનનું કામ કરશે અને આ સ્ત્રી તને તારા કામમાં મદદ કરશે.
માટે હે આર્યા ! તું મીઠા અને મધુર વચનથી તેની પાસે કામ કરાવજે. તેમને દુઃખ આપીશ નહિ. અને સમય થયે તેઓને ભેજન વગેરે આપજે. અને તેમના દિલને દુખ પહોંચે તેવું કઈ કામ તેમને સેંપીશ નહિ.”
પત્નીને આ પ્રમાણે સુચના અને શીખામણ આપી લક્ષમીપતિ શેઠ અને ભીમસેન દુકાને ગયા. કહ્યું છે ને શેઠની શીખામણ ઝાંપા સુધી. અહીં પણ એમ જ બન્યું. શેઠ ચાલ્યા ગયા. ને ભદ્રાએ પિતાનું પિત પ્રકાશ્ય. સુશીલાની તે જ પળથી અગ્નિપરીક્ષા શરૂ થઈ ગઈ.
“અલી ! આમ વાંસડાની જેમ ઊભી છે શું ? મારા ઘેર શેઠાઈ કરવા આવી છે, તે આમ ઊભી રહી છે. ચાલ, જલ્દી કર. અને તારા ભુલકાંને રમવા મૂકી દે. હજી તે
