________________
નાકરીની શેાધમાં
૧૧
એમ વિચારી તેણે ભીમસેનને પૂછ્યું : 'ભાઈ! તું કાણુ છે ? કયાંથી આવે છે? આ નગરમાં શા માટે તારે આવવુ પડયુ' છે. તને કોઈ દિવસ આ નગરમાં જોયા તા નથી. આથી લાગે છે, તું કોઈ પરદેશી છે. જે હોય તે ભાઈ! સુખેથી કહે.'
શેઠનાં આવાં સહાનુભૂતિ ભર્યાં વેણ સાંભળી ભીમસેન આલ્યા : ‘ ક્ષત્રિય છું' અને પૂર્વભવના પાપકર્મ'નુ' ફળ આજ ભગવી રહ્યો છું અને દુષ્ટ એવી ઉત્તરપૂતિ કરવા માટે આ નગરમાં આવ્યે છે.
શેઠ! તમે તેા જાણતા જ હશેા, કે જેણે ઉત્તમ રાજ્ય વૈભવના સુખ મેળવ્યાં હાય, મહાજન લેાક જેની સ્તુતિ કરતુ. હાય, સ`લાકની શેાભાથી જે શાલતા હાય, તે જ માનવ આ જગતમાં પ્રશંસનીય સુકૃતનું એક પાત્ર ગણાય છે. તેવા જ માનવી પુણ્યશાળી મનાય છે. અને વિદ્વાનજના તા એવા જ માનવીના જીવનને સાર્થક ગણે છે કે જે જ્ઞાન, શૌય અને વૈભવ તેમજ ઉત્તમોાથી આપતા હાય. એ વિના તેા કાગડા અને કૂતરા પણ ગમે તેમ કરીને પણ જીવે છે. પણ તેવા જીવનની કિંમત શું ?
વળી શેઠ! જેની બુદ્ધિ હિત અને અહિતના વિચાર કરવામાં શૂન્ય છે, જિનેન્દ્ર ભગવાનના સિદ્ધાંતથી જે દૂર છે, અને જે માત્ર પેટના ખાડા ભરવા માટે જ રાત દિવસ મહેનત કરે છે, તેવા માણસ અને પશુમાં શુ ફરક છે ? તેવા માણસે અને પશુ અને ખરાખર જ છે.